Totaal aantal pageviews

07 maart, 2012

Idioot op een ladder

Het kon de titel van een blogbericht zijn.

Welke oen komt er nu achterstevoren een ladder af ? Voor alle duidelijkheid: met de hielen naar de ladder toe. Ik praat tegen de muren als ik hem daar op wijs. Er kan toch niks gebeuren. Grrr.
Ik kan me al voorstellen dat vanop een geringe hoogte én in de goede richting (dus met de neus naar de ladder toe) onderuit gaan niet om mee te lachen is. Maar bij de voorstelling om in de verkeerde richting weg te schuiven krijg ik een siddering van in de keel tot in mijn staartbeentje.

En eergisteren was het dus zover ! Mijnheer heeft echter heel veel geluk gekend. Er zal een engeltje gezeten hebben op Jacob's ladder. Hij had nog net iets kunnen vastgrijpen alvorens de nek te breken.

Met een iel stemmetje: "mijn naam !" .
Ik naar binnen.
Hij (nog natrillend): "ik lag er bijna".
Ik zie vervolgens de onderuitgeschoven ladder en ben blij dat ik hem zie maar wel woest.
"Ben wel verschoten, amai."
"Ik mag het hopen." en ik schuif de ladder vervolgens weer bij en houd ze tegen. Hij daalt af in de goeie richting.
Ben benieuwd hoe lang hij dat gaat doen, Mr Stuntman.

Flapdrol. Voel u aangesproken, gij die goede raad in de wind slaat.
ZOT.

2 opmerkingen:

  1. Nah! Nah! Ik heb dat ook al gedaan. Maar dan riep ik er wél iemand bij om de ladder vast te houden alvorens ik er zo afkwam. Soms kàn het gewoon niet anders.

    ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 't Is dat u het zelf zegt 'iemand bijroepen om vast te houden', precies dát is het verschil.

    BeantwoordenVerwijderen