Totaal aantal pageviews

25 april, 2015

Geeuw

Geeuw.

Het is hier zo van dat geeuwweer maar wij zijn beiden ook ontzetend moe eigenlijk. Een driedaagse autoreis achter de rug maar vooral ook ons Vlekske bij. Vlekske is zo braaf tijdens de autoreis, zo braaf. Iets minder braaf is ze dan eens aangekomen. Nu ligt ze hier naast mij iets te slapen als een roos. Een vredig snurkend poezeke, echter des nachts worden haar demonen wakker, als ik de kans krijg dat geluid op te nemen zal ik het hier delen. Monsterlijk, gruwelijk, door merg en been snijdend maar vooral slopend voor onze nachtrust.

Geeuw.

Eigenlijk moeten we hier vooral voort doen, donderdag moet alles vernist zijn want dan is het... jawel vernissage.

Geeuw.

16 april even op de kalender aanhalen als geheugenopfrisser voor de komende jaren.
Iets ten noorden van Zambujeira do Mar ligt ts de steile rotsen een klein vissersgehuchtje. Er is daar een restaurantje. Lang geen slecht restaurantje. Alles badend in de olijfolie, look en koriander, vaak miet dat meer niet zijn. Het uitzicht kregen we er gratis bij. De Atlantique.
Een foto ?
Grrr. Nachtmerrie oh nachtmerrie, mijn camera vergeten. Maar ik was hem niet vergeten, ik had alleen de batterij er niet terug ingestopt. Grrr.
Die wonderbaarlijke, afbrokkelende kliffen, die enorme duinpartijen en die moskee-achtige toestand bovenop de heuvel staan enkel in mijn geheugen gegrift. + wat instagrammetjes en videokes  op het mobieltje, toch iets.

Ons huis, Marcel, Zinneke en Midas worden inmiddels bewaakt door de koninginmoe en -va.

Terug tot de orde van de dag...

Da-aaag Maaike tot volgende week mss...

10 april, 2015

De zagemannen zijn weg...

De lijn loopt door.

De regen ook.

Het regent nu al bijna een week, de temperaturen zijn van 27° gezakt naar zeiktemperaturen.
Maar de putten lopen wel vol, dat is dan weer goed nieuws. Zwemmen we deze zomer ?

De zageventen zijn weg. 't Werd tijd.

De katten zoeken onderdak... ja ja, we dachten vd stoof vanaf te zijn maar die levert weer dienst, eerst 's avonds even maar nu ook af en toe overdag. Alles is veel te vochtig en kil anders en natuurlijk is ons Vlekje daar ook nog met haar veelzeggende blik richting stoof.

Het begint weer te korten, de finishing touch is in gang gezet.

Is het spinnenkoppentijd ? Ja het is.

De koekoek geeft niet op. Goed zo.

Heeft die grote de kleine verjaagd ? Hij liet ongenoegen blijken, dat heb ik gezien maar is dat dan niet tegen de natuur ? Is hij verhuisd naar madame id slijkput ? Of is er een reiger gepasseerd ? Kikkerbilletjes kunnen lekker zijn naar het schijnt. Enfin, het kikkeraantal is gehalveerd, althans in het grote bad toch. Jammer.

Teken zijn monsters én met veel te veel.

De zagemannen zijn dus weg, de bomen ook. Volgend jaar gelukkig nieuwe blauwe scheuten want die eucalyptussen blijven terugschieten.