Na Zinneke kwam Vlekkemie

 ... aan de beurt.

Het ging niet meer. Ze ging niet meer. Ze viel langszij. We hielpen haar de laatste 2 nachten nog de kattenbak in want die flinke mie was nog helder in dat kleine kopke van haar. 

De dierenarts gebeld en we mochten een paar uur later gaan.

Heel confronterend om die tijd te vullen met afscheid nemen.

Ik rolde haar tengere lijfje in een dekentje en dicht tegen me aangedrukt -want ze mocht natuurlijk geen kou lijden- togen we naar de dierenarts Maya.

Slecht moment. Een hondje blafte.

Hondje naar binnen.

Het duurde een eeuwigheid.

Ondertussen even terug naar de auto. Terug binnen. Wachten. Die eeuwigheid.

Sussend over en weer met dat poezeke in mijn armen, naar het raam en hopen dat er iets gebeurde buiten want hoe terminaal ze ook was die alertheid was nog steeds daar. Elke auto, fietser of voetganger die passeerde, niets ontsnapte aan haar aandacht.

Hondje kwam niet meer buiten.

Maya had het moeilijk en dan moest ze voor een tweede keer diep gaan.

Vlekje viel in een diepe slaap in mijn armen, Maya vertelde over wat ze het minst graag deed als dierenarts, Vlekje liet lopen, Vlekje werd op de tafel gelegd, ik 'mocht' haar adertje afspannen...

2 april 2000 - 11 december 2020

Rust zacht klein lief serpentje 😿

Portugal

Als 't warm is -en ik ben tenslotte aan zee- dan gaat het gemis een beetje aan me voorbij. Maar als 't koud is dan weet ik wel waarom we verhuisden. 

En 't zal nog een beetje duren ook. Eerst dat kot deels verkocht krijgen, nu ja, daar gaat wat aan vooraf maar ik denk zo toch maar al verder.

En dan. En dan... Terug naar warmere oorden. Sowieso checkin' it out overthere want dit is toch ook maar een oncomfortabel gevoel.

Update

Hoe ouder ge wordt hoe sneller de tijd lijkt te vliegen; 2020 Zal geboekstaafd worden als een speciaaltje, tenzij die vervelende virusjes nog vaker de kop gaan opsteken dan zal het gewoon het begin van een ander leven worden. 

Begin maar al met minder kinderen op de wereld te zetten.

Eet minder maar nog liever geen vlees.

Genoeg daarover, heeft toch geen zin, ik wou trouwens gewoon zeggen dat het weeral december is.

En los daarvan wou ik gewoon een reminder toevoegen.

Waar waren we gebleven ? 

Maakt niet uit.

Gewoon even dit: App. verkocht. Huis ook. Maar dan aan ons. 

Het was een gok en het is nog steeds een gok maar de feiten worden toch concreter.

Hoekhuis. Belle Epoque Wijk. Allez, eigenlijk op het randje maar toch...

We namen dit jaar afscheid van ons Zinneke (17) een longtumor werd haar helaas fataal, we moesten ingrijpen. Te Berchem. Haar restjes nemen we mee naar haar heuvel. Snif.

Ons Vlekje. 20 en 8 maanden. Flinke poes. Maar ze glijdt een beetje weg. Nog heel alert, zou nog motten uitdelen aan Marcel maar ze staat wat wankel op de pootjes. Water op de pootjes. Ze wil wél nog eten maar 't gaat niet, waarschijnlijk iets met de tandjes maar behalve een ontstekingsremmer op afsturen kan daar niet veel meer gefixt worden. 

We moeten het nu een beetje gaan afwegen, waar stopt de levenskwaliteit ?

Ze kan nog zo genieten van een paar uur in onze armen, ze zet het dan op een spinnen en dan spinnen wij gewoon mee. Om beurt (nu ja) gaan we bij haar liggen, op veel te smalle en harde kussens maar wel laag bij de grond, nog heel goed haalbaar voor dat tengere lijfje op die veel te dikke pootjes. 

Vlekje ex-Splodge, klein serpentje, laatste der Alentejanen (in haar reeks), koppig klein koppeke, , vurige gevlekte duivel, slechte springer, stappende, rijdende en vliegende globetrotter, strandloper, barragemstapper, decibellende klep!, doof kwakkeltje, pruttig prutske, scheef schommelbuikje, vriendinnetje van de jongens/nonkels Basil en Bova, slechte grootmoeder 😼 jawél, einzelgänger doch mensenvolgster, stinkend drolleke, klein poezemieke... doe er nog even wat bij, wij zullen ervoor zorgen dat het niet dieronterend wordt. 

Er zal een stukje uit de puzzel verdwijnen maar het zal die andere weer aanvullen, die in onze herinneringen. Het zal even duren vooraleer ik weer over u lieve, grappige, avontuurlijke, onnozele verhaaltjes zal opdissen zonder dat er een traantje moet worden weggepinkt. 

Wordt vervolgd... 😢