Totaal aantal pageviews

31 oktober, 2016

November

Het kort af. Nog drie weken.

Zinneke heeft het na haar inspuiting bij dokter Bruno een week goed gedaan, helaas nu weer volop mankepootje. Arm schaap.

Het weer blijft het goed doen, niet meer zo zomers als de voorbije week maar toch flinke zonnige dagen, 24/25° C. 
De kotmadam kan er ook van genieten. (ook hiervan volgt er beeld en mss wel klank)




28 graden eind oktober

Warm, drukkend warm. Na een kleine week regen en veel nat lijkt het weer te zomeren.
De natuur is ook tot leven gekomen, veel beestjes met 6 en helaas ook met 8 poten maar ook de roodborstjes zijn in groten getale neergestreken én de slangen warmen zich op.
De ribbensalamanders opgevist en hun vrijheid weer gegeven.
Foto volgt in volgende post...


28 oktober, 2016

Van hot naar her...

... bijna sekteleden en een stel Engelse trienen dat wat ging tegenwerken.

Maandag, naar Mr. Bean's garage want vorige keer niet moeten betalen omdat we min of meer gezegd hadden dat we nog gingen terugkomen, enfin, de gas was toch op dus konden we dat combineren.
Om de tijd te doden in een dorp waar we eens ontbeten hebben op chips en cola een keer aan crème glace en cola/koffie gaan doen.

Onze wegen kruisten, niet enkel op de baan, ook bij Mr. Bean én tijdens ons gesnoep.
De juffrouw in kwestie had een aura van heb ik jou daar... of we 'Dingske' niet kennen, ze sprak zijn naam anders uit dan ik 'm gelezen had en dus viel hij niet meteen maar al vlug werd me duidelijk over wie we het hadden en met wie we te doen hadden want 'Mr. Dingske' bleek 'us'. Ze (zij en haar vriend) horen bij het gegeven. Een sekte mag ik het niet noemen maar het heeft er toch veel van weg, een meditatiecentrum met restricties m.b.t. bvb. onderbroekenzichtbaarheid, en laat mijn zomeruitrustingen nu net nogal wat prijsgeven ter hoogte van mijn zorgvuldig uitgekozen streepjes- dan wel bloemetjesonderbroeken, maar we moeten het allemaal niet zo strikt interpreteren, vertelde ze ons diep in de ogen kijkend met haar lichtgroene kijkers. Vriendelijke meid en ze doet vast geen vlieg kwaad, Mr. Dingskes verdient ze goed, met busladingen komen en gaan ze, de mediteurs.
En dat allemaal hier achter onze denkbeeldige hoek. Weten we weeral zie.

Volgende dag dus afspraak bij de dierenarts, ons mankepootje afleveren voor nazicht en terwijl met onze bolide ook naar het nazicht, althans dat was het plan. 
Mankepootje werd doorverwezen naar een andere dokter 40km verderop maar mocht zoals gewoonlijk nog even blijven terwijl wij onze boodschappen zouden doen, dit keer autocontrole inbegrepen. Helaas was dat buiten twee Engelse juffrouwen met een vuile tong maar vooral twijfelachtig verkregen rijbewijs gerekend. De baliemedewerkster/dierenverzorgster kende de werkgever van de ladies en kon deze overtuigen om de meiden te laten terugkeren en zich al dan niet er van te vergewissen dat de deuk in ons karretje wel degelijk paste in het uitsteeksel van hun Range Rover. 
Niet dus. Onmogelijk. Niks gevoeld, niks gezien, erger nog we verspilden hun tijd. De werkgeefster (die aan de telefoon redelijk had geklonken) kon zelf niet komen, die stuurde dus haar vent.
Een pedante kerel, groot ook en sterk denk ik, als ge daar nen trek van krijgt... Enfin, Mr. Wise Guy wist wel beter: "hoe komt het dat dit dezelfde kleur heeft als dit ?" (verwijzend naar een oude restauratie), wow ! die man was goed zeg. Een goochelaar was hij ook al, hij mat de hoogte van beide auto's op de plaats vd deuk en uitsteeksel maar slaagde er in dat te doen afwijken met wel een halve meter terwijl het zo klaar als een klontje was dat de driedimensionale puzzel klopte als een bus. En bla bla bla en bla bla. Fuck off. Hebben we niet gezegd maar dachten we wel. Zo oneerlijk mensen kunnen zijn, dat die trienen het niet gevoeld hebben wil 'k nog geloven maar de arrogantie van die man daar draait mijn maag van om. 'k Vraag me dan af of die kerel dat nu écht niet geloofde en dus zichzelf geloofde of die girls nadien toch nog een uitbrander heeft gegeven.

En dan moest die autocontrole nog gebeuren, met een kapotte voorlamp en een vieze deuk, dat zag er niet goed uit maar een geluk bij een ongeluk, de controleur was een mens van vlees en bloed en echt wel heel meegaand, wel even een nieuwe nummerplaat halen (zat eigenlijk wel id planning maar wegens omstandigheden dus niet gelukt in de tijd die we nog hadden) maar joepie: erdoor ! 

Dan poezezinneke weer opgepikt en naar dokter Bruno in ... ben 't ff kwijt... Platen, spuit en later ophalen.
Niet voor 't donker thuis en bijna niet gegeten, stressy dagske met naweeën.

Is inmiddels bijna twee weken geleden en onderhand toch wel stilaan uit ons systeem maar zo een toestanden knabbelen steeds weer een stukje af van het sowieso al afgebrokkelde geloof in de eventuele goedheid van onze soort.

En dan is er ons Zinneke nog...