Totaal aantal pageviews

18 maart, 2018

Maart

Begin maart: Eindelijk regen dus. Plantjes blij. Boeren blij. Wij blij. Stiekem ook wel minder blij omdat de temperaturen zakten, de bliksem insloeg en de voorraad wel flink aangevuld was. 

Inmiddels een dorp bij wie het water aan de lippen staat 'o povo viveu com o coração nas mãos', de natuur herstelt zich, het leven gaat verder en de kans op verzuipen is niet miniem, het landschap verschuift en straks... straks droogt alles weer op, de kurkeiken, als ze al niet stervende zijn, kurkdroog, de eucalyptussen zullen weer opgaan in stekskes en rook, we zullen de laatste druppels op ons hoofd deppen en oppompen en dan... dan zien we wel weer verder.

6 Maart --) naar B.
9 Maart --) gewikt, gewogen en goedgekeurd
Weekend --) Saudade
13 en 14 --) de zee, kijken, wikken, wegen en goedkeuren
18 Maart --) koffers pakken... of mss nog een koekebakske...

Het vriest
Op het terras
Zijn stoeltje zo leeg
Zijn plaatsje
In zijn tuin
Ik mis ons kattenkereltje
Toontje rust zacht

De zee

De zee en de bergen, beiden stralen ze magie uit, hun schijnbare onvergankelijkheid, hun oneindigheid én de zon schijnt er altijd net dat ietsje meer.

Verwondering in Limburg, Luik was een kanshebber, de Ardennen vast ook maar het is de zee geworden. 
De Koningin der Badsteden, een afbrokkelend imago én gaanderij, vergane glorie met hier en daar een opflakkering van moderniteit, een nieuw stadion met een 'kapitein' die het schip moet verlaten, een Portugees die een gekarteld mes tussen iemands ribben plant, loslopende Tsjetsjenen..., de mafia tiert welig... zegt men, binnenkort een megabordeel met voedselbedeling en een taverne... of zoiets.

Oostende. Een studio met zolder. Hoofdpijn, druk op de schouders en veel spannende plannen...

04 maart, 2018

Regen en storm

... en áls 't hier waait dan waait het flink.

Eindelijk regen ! De natuur herleeft. De boeren ook blij.
Stiekem natuurlijk ook een beetje minder blij want nu is 't geen mooi weer meer, het was zo heerlijk toeven in de zon, de nachten koelden soms wel flink af, sommige plantjes krijgen nog wat huisarrest. De ander plantjes zijn blij, eindelijk vochtige voetjes, sommige staan meteen te botten, andere, zoals de mimosa is dan weer bijna uitgebloeid.

Maar die wind toch. Ze hadden dat hier beter Monte Vente genoemd, wij vangen hier nogal wat beaufort als ge 't mij vraagt.
Gelukkig staan onze panelen toch stevig in de grond, de nieuwe, die reeds klaar stonden, namen bijna de vlucht.

"Zet die toch binnen, dat kan hier serieuze wind vangen."
"Bwah nee."
"Tsss." (ezel)

Ik moet er natuurlijk geen tekeningske bij maken...
Panelen staan nu (lichtjes geschonden) binnen.

Beneden staat er nog zo een geval.

"Ik wil hem toch liever daar."
"Ik zie dat zo ni zitten, het moet niet daar waar gij hem niet wilt maar hier is 't geen goed idee; de grond gaat hier schuiven, afbrokkelen, kortom, hij staat hier niet goed."
"Bwah jawel."
"Nee, zeg 'k." (kieken)

Hij staat er nog, een beetje kadul en inmiddels op 't randje maar hij staat er nog wél. Maar 't was mss toch ni zo een goed idee... "we zullen hem verzetten."
Zal wel moeten of hij ligt er met zijn poten omhoog.
Woonwagen. Gypsy wagon.

Zal maar stoppen zeker.

Overmorgen het vliegtuig op.
Richting ziekenhuis.
Test test.
Astma; wie had dat nu kunnen denken.
Medicatie. Cortisonedingen, moet niet te lang duren wat mij betreft.

Zinneke schildklier.