Totaal aantal pageviews

27 december, 2011

Volllleuk !

Ge hoort dat van ver aankomen hier. Volk. Gebabbel weerkaatst op de heuvels en de wind draagt het richting oorschelp. Samson hoort ook erg goed, ik iets minder maar ik ruik dan weer goed ;-).
Ook auto's hoor je goed aankomen, eens over de verste heuveltop vang je het motorgeluid even op, enkele seconden later houdt een bosje kurk (isoleert dus goed) het geluid tegen en tegen dat het voertuig in aantocht is en ook weer zichtbaar kunnen we er nog net even vor zorgen dat we er niet al te belachelijk bijlopen. Het gebeurt wel eens dat we hier op Monte Dinges rondparaderen in een joggingbroekske van een familielid met andere maten of in een t-shirt met een wel erg foute tekening én aan onze voeten crocs; neppers welteverstaan, wel beige en groene of witte.

Maar 't viel mee gisteren. Ze kwamen meten. Mannen van 't stad? Veel uitleg kregen we niet maar ze hebben gemeten...
Waarom, voor wie, voor wat... No idea. Verrassing. Is het een algemene bezigheidstherapie voor ambtenaars of een voorbode van de nakende inspectie ? Wie zal het zeggen ? En zouden we wel binnen de perken gebleven zijn ? En zou 5 cm een ramp zijn? of 10 ? En te klein, zou dat ook... pfff.  

26 december, 2011

Ze zijn er...

....maar discreet. Hier en daar wat zand omgewoeld, een snuitje dat een zoekspoor heeft achtergelaten, grote en een kleine pootafdrukjes, wegjes gebaand door het hoge struikgewas etc...
Vooralsnog is de voortuin gespaard gebleven van veel verbouwingswerk maar dat kan natuurlijk nog komen. 't Zal aan de droogte liggen denk ik. Hoe natter hoe losser het zand en de klei, de geuren van de knolgewassen komen dan vast meer vrij en miss en mister Piggy zijn van de partij.
Zelf hebben we net wat knollen ondergestopt, nee niet voor de beesies maar voor wat kleur in de voorjaarstuin: a hyacinth bouquet en tulpen uit Am*dam. Ben benieuwd.

De poezemiekes zijn druk bezig aan hun middagdut en de Samson -het is dus Samson geworden- die is wat aan 't zagen: hout deze keer.

Ja Samson. Is daar iets mis mee misschien ? Ah.

25 december, 2011

What's in a name

Ik noem hém op dit blogje al een tijdje Hem of Hij, een enkele keer werd het Jos maar eigenlijk wil ik van Hem af.
Blogsters noemen hun eega steevast 'het vriendje' of 'manlief' maar dat vind ik zo eigenlijk een beetje onnozel zo, nee voor mij mocht hij gemakkelijkheidshalve even derde persoon enkelvoud of het lijdend voorwerp worden... tot ik er uit was hoe ik hem dan wel zou bepalen...

Maar hóe dus ?

Een benaming zoals 'Meneer' ? Nee weer te afstandelijk.
In 't Portugees dan 'O Senhor', toepasselijk toch én redelijk gekend... toch ? Hmm, misschien.
Of zal ik hem gewoon bij zijn echte naam noemen ? Bart van Avermaet. Haha, nee da's de Waldek in thuis. Zijn echte naam is niet mis én zegt stilaan iets, in Antwerpen en kleine omstreken (Barcelona) toch. Maar ik moet daarvoor de toelating vragen en die gaat hij niet geven, tenzij enkel zijn voornaam maar zelfs dat. Nu ja ik twijfel zelf ook sterk. Nee doen we gewoon niet.
Zijn in huiselijke en bij uitbreiding in familiekring gebruikelijke nickname dan ? Nee, daar worden we ook al te veel mee geassocieerd, nee zeker niet.
Iets anders dan. Gewoon een jongensnaam. Maar welke dan ?
Nee toch maar geen Jos. Koenraad ? Nee, Koenraden zijn stoere jongens en dingske hier is niet stoer. Jan dan ? Zoals Jan en alleman... of met de pet. Nope.
Stefan ? Nee Stefannen hebben bruin haar. Tom. Tommen, net als Barten, die heb je in allerlei kleuren en maten én gewichten, 't is heerlijk anoniem een Bart of een Tom te zijn op een forum of in een blog maar 'k voel mij daar niet goed bij. Nee geen getom of gebart.
Peter kan ook niet maar Pieter misschien wel, da's net iets moderner, hij zou dan qua leeftijd één vd eerste Pieters geweest zijn. Maar nee het heeft teveel bijklank. 'Pieter', brr nee.
Johan ? Nee dat zijn meer leraars en profs, ze zijn slim de Johannen, niet dat Jujupke hier niet slim is maar zoveel boekenwijsheid heeft hij nu ook weer niet in pacht... toch niet zoals de Johannen onder ons.
Dominique, Pascal, Lieven, ... het zou kunnen maar nee toch liever niet.
Iets zuidelijks dan: Mario of Lorenzo. Hmm, té groenplaats (inside joke).
Joaquim. Da's mooi. Maar nee.
Dan maar Jos.
Of blijft hij het lijdend voorwerp maar dan Lijdend Voorwerp ?
Bah nee: ik ga het hem vragen. Of nee, hij gaat het lezen en hij gaat het me zeggen. Point final.

23 december, 2011

Vanalles enzo...

Zou het eigenlijk niet eens een beetje moeten regenen zo ? Soms heeft ze wat werk met het pak mistwolken maar schijnen doet ze toch al zo een week of twee. En hoe. Middaguren die flirten met de twintig graden, ik hou ze niet meer bij.  

De trein stopt niet meer in ons dorp, ramp oh ramp. Zeer lastig als we een over-en-weertje willen doen. Wat jammer voor die mooie tunnel die zo uitgebreid gevierd moest last summer. Hopelijk kunnen de oudjes wat over en weer wandelen... van linkeroever naar rechteroever én terug of hoe noem je dat als er een spoorweg loopt ipv een waterloop... maakt niet uit als ze maar blijven wandelen.

Sinds S-Poes een eigen dieet heeft moet het apart geserveerd worden. Best een beetje lastig. En haar droge brokjes weigert ze resoluut, slechts na lang genoeg doorbijten (door ons) gaat ze met lange tanden één brokje steken, tsss.

Kurk brandt goe !

We moesten lachen id winkel van onze bouwmaterialenmevrouw.  We zien dat de silicone Belgisch of Nederlands is en ze zegt verbitterd: "Och Portugezen kunnen niks".

Vrt-nieuws zonet: "de Portugezen staken tegen de minimale dienstverlening".

Ik ga me nu voorbereiden voor 'Forbrydelsen' straks, hopelijk kunnen we nog volgen.

De witte kool is nog altijd niet op: 2 x puree, 2 x soep, 2 maal rauw, ...

22 december, 2011

Opruimactie

Omdat de officiële verbouwingen nu zo goed als gedaan zijn mag er eindelijk orde op zaken gesteld worden. Alle grote en vooral ook kleine rommeltjes moeten uit de weg geruimd. Het moet er hier eindelijk eens gaan uitzien als een volwassen huis mét terassen én tuin(en).

Da's best moeilijk want Hij heeft een heel ander idee over het concept 'opruimactie' dan ik. Met alle respect en ik wil mezelf nu niet de grote prijs opruimer toeschrijven maar ik denk dat ik toch een ietsiepietsie meer verstand heb van hoe dat in zijn werk moet gaan dan onze Jos. Maar telkens weer loopt dat uit op frustraties want de ene gaat vast niet akkoord met het idee van de andere. Verschillende denkbeelden botsen dan en het enige dat ik dan kan doen is zeggen dat het goed is óf koppig mijn willeke doordrijven. Het is soms zwaar godgeklaagd want als die mens iets in zijn kopke heeft óf net niet dan zijn we nog niet klaar. Af en toe zou ik dan zwaar zijn nekske willen omdraaien.
Neem nu de combinatie 'aanhanger' en 'containerpark'. Bij het horen van die twee woorden gaat hij al lichtjes sudderen, vervolgens gaan er langszij allerlei bewegingen aan de gang en krijgt hij zo een uitdrukking waar ik een beetje schrik van krijg... nu ja schrik, 't is hij dat hier de motten krijgt maar toch...

En dus is het soms hard labeur dat opruimen van ons, veel zwaarder dan het in werkelijk is én op één of andere manier lijkt het ook nooit helemaal écht op en top cleantjes, ons aura blijft bohémien uitstralen.
   

20 december, 2011

Thui-huis...

...nergens zo geborgen...

...en zo kwam het dat wij op Monte Dinges ineens naar 'Thui-huis' konden kijken want satelliet Suzy wijst recht naar onze schotel op het dak en doet wat ze moet doen: onze zenders op het scherm toveren... want het is toch een beetje toveren... zo out of space een nietsvermoedende Simonneke en Frank in uw Middle of Nowhere Portugese huiskamer, het doet iets met een mens.
Het is nu niet dat wij vanaf heden avond na avond naar Jan en Klein Pierke zullen gapen maar God en klein Pierke pikten we toch ook nog graag mee gisteren. Ah ja de Rudi, de beste Vrt journalistenmaninverregevaarlijke-en-spannendelanden en Martèinke, de beste ontwapener sinds hij uitgevonden werd... ga daar mee naar den oorlog.

Maar genoeg geteveed. De zon schijnt al bijna een hele week, het middaguur doet soms al alsof het lente is en het is groen groen groen buiten... ah ja binnen zou toch maar raar zijn.

'k Ga me wat wittekoolpuree serveren...

19 december, 2011

Satellietkoppijn

Zo, na  veel wikken en draaien hebben we satelliet Suzy dan toch gevonden. Wel met zware gevolgen...

Onze jongen heeft onder stress gestaan dus is er een migraine-aanval. Platte rust, mijn lekkere gezonde soep in de wc en voort afzien.
Stilaan komt hij er door nu.

Dat moest wel want Buurman-Vader had iets nodig, was er gisteren al om geweest maar kreeg een zeer verward (zowel In als Op het hoofd) man voor zich. Buurman-V was best bezorgd en wou het telefoonnr vd dokter geven, deed kruidenthee voorstellen etc... maar Mijnheer hier zei dat het werkje morgen (vandaag dus) zou klaar zijn...

Ik wist het, er moest force achter gezet want helemaal ok was het koppie nog niet maar Buurman-Vader hoorde al eens langs de foon...

Voila, Hij moest maar niet zeggen dat het af zou zijn 'morgen' dus kon hij in zijn kleren schieten en het werkje afmaken... én de man van 80 tegemoet gaan, ah ja ! Allez, we houden er patatjes aan over, dat wordt boefen want er ligt nog een hoopje...

Nu ga ik de wittekoolpuree serveren.... 

16 december, 2011

Grrrrrrrrrrr Satelliet tv

We kunnen aflevering 3 van the Killing wel op onzen buik schrijven, satelliet Suzy verstopt zich al twee dagen voor onze schotel. Een kakelnieuw geval met het hele abonnement en al, grrrr.
Het is ook nogal cloudy dus zuinig wezen met ellentrik is aangewezen... Dag dus.

13 december, 2011

Aangekomen...

Ziezo, na een reis van twee en een halve dag zijn we weeral druk bezig met een stoof aan te houden en zo meteen de verhuiswagen uit te laden.
Vrijdag zou de vertrekdag geworden zijn ware het niet dat er een killingverslaafde meemoest... een wat ? Forbrydseln 'The Killing'... met Sarah Lund en Brix enzo... Deens.
Zaterdag dus rond het middaguur langs vader S te T en dan om 14u30 de trek naar het zuiden....
Gisterennamiddag of vooravond ('t was al aan 't donkeren) gearriveerd. Tien minuten voor poes Z. en twee uur voor poes V.. Met veel lawaai kwam ze aangestesseld...
Nu douchen.

25 november, 2011

Het einde...

...komt in zicht.
De tentoonstelling loopt op haar einde, Senaukes been is genezen dus wij gaan ons dan stilaan klaarmaken voor vertrek.

24augustus2012 Noot: deze blogpost spant blijkbaar de kroon, het is de meest bekeken post van dit blogje. Ik vermoed dat de titeler iets mee te maken heeft... tegen 21 december zal dat vast nog stijgen ;-).

11 november, 2011

Rus

'k Heb een fan. Eén. Uit Rusland dan nog.

11-11-11 vandaag en de deur en de venster hebben hier opengestaan, ook nu strijkt het zonnetje nog steeds zachtjes langs over de vloer. S'kespoes vangt de stralen op... en voor alle duidelijkheid: we bevinden ons in A'pen. Hij maakt iets minder mooi weer in het Zuiden, wolken, grijs en regen en de stoof gaat aan. Vl-poes is blij dat hij daar is.

Hier zijn de gevolgen vd ontplofte bom geruimd, ik vind mezelf toch al terug.

05 november, 2011

Zo alleen

En vanaf morgen zit ik hier weer alleen zie. De S-poes doet ook hele conversaties maar daar begrijp niet altijd evenveel van.

Ze pikkelt rond op drie pootjes, beetje raar en zielig zicht maar ze lijkt liever niet te stappen op een ingepakt ding. Helaas begint ze ook wat te knabbelen aan de verpakking. Nog even volhouden poeske.

De Portupoezen zullen blij zijn, zeker de V-poes, hopelijk komt ze vlug opdagen.

En Hij moet nog een beetje afwerken alvorens de keuringsdienst voor het huis kan komen. Maar vooral ook een beetje rust nemen want het zijn zware weken/maanden geweest... met resultaat:

http://www.calameo.com/books/0000626121245666dcca0

02 november, 2011

Knobbelpoot af

Senauke is het blok aan haar been kwijt.

Nogal een kippefilet dat daar bij de dierenarts lag.

En nu heeft ze een windeltje om... en dat hindert wel een beetje maar springen gaat al goed.

Ons oud meke.

28 oktober, 2011

Cartoons

Wat stom om de auto te nemen naar A. Een uur ! Een uur onderweg !

Maar 't was een mooi filmpje: Les géants (Cartoons).

En lekkere frietjes, nu ja eigenlijk niet zo voor een gerenommeerd frituur, ze waren redelijk vet en slap maar da's relatief, 'k heb er al slechter gegeten.

Weer al.

Ik kan het toch niet laten het weer nog eens te bespreken.

28 oktober en de zon schijnt niet alleen, ze geeft ook nog warmte. En we bevinden ons, voor alle duidelijkheid, in Barechoem. Jawel.

Het is hier vooralsnog redelijk fijn. Zo 'n stAdje op een kwartiertje rijden. Verscheidene restaurantjes, café's, cinema's, noem maar op, het vertier bevindt zich op euh... dingesafstand... ? Op een teerlingworp ?

Gisteren Turk Muro op 't Zuid, lekker, ook vegetarisch, vriendelijke bediening en een aangenaam kader.




En dan plaats ik een foto van een tijdje geleden, toen Hij een wespensteek had maar vooral een dik polleke met elephantitis allure.

24 oktober, 2011

Televisie

Ik kijk tv. Wat is dat lang geleden. We nemen wel 's wat films of reeksen mee op dvd om een paar keer gezellig voor de buis neer te strijken maar voor de rest No Tv.

14-15°C in de zon hier, valt dus best mee maar na zonsondergang wordt het berekoud. En in Faro is het dak van de luchthaven ingestort, of gedeeltelijk toch, wegens een storm.

Ik kijk terug tv nu...

De laatste show. Sven de Leijer. Stefan Blommaert. Jan Balliauw. En 't gaat NU over NIET naar tv kijken... haha.

19 oktober, 2011

Voorlaatste dag + bramendessertje

Alweer. Precies als het er allemaal netjes en gezellig begint uit te zien én de zon nog in volle glorie over de heuvels schijnt, ja dan moeten wij onze biezen pakken.

Wonder boven wonder zitten we nog redelijk op schema heb ik zo de indruk. Ben helemaal door onze ingevroren oogst bramen heen en man man man wat loont dat de moeite. We hebben ze nu in alle vormen en consistenties gehad en er staat alleen nog een grote pot confituur... jam... djém voor die ene Nl'er die zou meelezen want qua lezersaantal is het hier niet om over naar huis te schrijven...

Da's niet erg, het blijft een logboek en af en toe handig om een keer iets op te zoeken, wanneer, wat, wie, waar, het staat allemaal geschreven en gedrukt. Als 't jukt.

S-Poes geniet zeker nog ten volle van de zon en id hevigste uren komt ons nieuwe afdak zeer van pas. 's Nachts wordt het al een tikje kouder. Ze mogen al zo 'n week of twee weer mee in bed en S-Poes laat het niet aan haar hartje komen... onder het deken ligt zij het liefst, na een poosje ligt er naast mij dan een naar lucht happend kopje op het hoofdkussen... oh zo lief... en pissen doet ze ook al niet meer zo lijkt het wel. Al veertien dagen geen drupje meer naast of ver weg van haar bak, al het poezenlichaamsvocht IN het kattenzand. Althans dat hoop ik toch.

Het nieuwe bramendessertje ziet er weer subliem uit:

Men perse de bramen tot er enkel nog pitjes achterblijven
Men wasse de handen dan want een proper en easy jobke is 't niet.
Men voege er citroen naar smaak aan toe (bij mij een halve per 25Ocl ongeveer maar da's redelijk veel)
Men voege (vanille)suiker en/of een beetje appelsap toe (niet zo veel bij mij)
Agar agar naar gelang de hoeveelheid afmeten... de agar wat ?
Een tikje room mag al toegevoegd
Breng het boeltje aan de kook
Kieper het over een halve portie quark
Afkoelen, dan in de fridge
En klaar is kees.

Kan ook anders maar dat had u al begrepen.

Agar wat ?
Een plantaardige vervanger voor gelatine.

Agar agar is een geleermiddel gemaakt van zeealgen die geplukt worden langs de kusten van veel wereldzeeën.
Na het wassen krijgen de rode zeewieren (gelidium en gracilaria) door een vriesproces hun witte kleur en sterk geleerdende eigenschappen. Agar agar is verkrijgbaar in staven, vlokken en poeder. Poeder heeft als voordeel dat het sneller oplost.
Het woord agar-agar komt uit het Maleis en betekent gelei.
Opgelost in heet water en daarna afgekoeld is agar te gebruiken als gelatine.
De bindkracht is tweemaal zo groot als die van gelatine; bovendien is agar-gel minder gevoelig voor veranderingen van zuurgraad.

Bron: wikipedia en Hungry feelings

Maar niks dan goeds, geen beestjes voor dood en het bevat ook nog eens veel ijzer en calcium. Alleen uitkijken of het geen besmet spul uit een Japanse zee is. Wij hebben het onlangs in Frankrijk gekocht met opdruk 'made in France', het was nog van vóór de kernramp dus sowieso nog niet onveilig.

17 oktober, 2011

Beteke bewolkt

Een klein beetje minder warm, er hangen enkele wolkjes en een lichte sluier voor de zon. We blijven onder de 30°C.

29°C dus.

Ach nog wat van profiteren van de gratis warmte, volgende week wordt het vast stoken.

Ook goed om de branden hier tegen te aan, want het is weer volle bak aan 't fikken daar in de noordelijke bossen. Droogte, een vonkje en we zijn vertrokken. Telkens opnieuw die slordigheid en domheid en uiteraard de slechtheid want die bestaat ook.

16 oktober, 2011

Vote for the president

"Dag Senhor President" zeiden wij toen vader en zoon het pand verlieten. Dorpshoofden heten hier ook president en hebben ook lange armen, althans dat hopen wij deze keer. Het één of ander plaatselijk overheidje heeft ons huis én ons er dus uitgepikt om serieuze extraatjes te kunnen verwerven, da's niet eerlijk maar we konden er niet onderuit. Dan spreek je iets te laat de zoon van de president aan en lijkt iedereen verontwaardigd over de gang van zaken, hopelijk kan er een goed woordje gedaan worden en gaan ze bijvoorbeeld niet struikelen over onze lage drempels of in een bad vallen dat er niet is, grmpfff.
Een handtekeningetje hier, een krabbeltje daar, eens doorsturen naar ginder, weer terugkrijgen... nog wat gekrabbel en nog meer van die Kafkaïaanse toestanden en dan zou het gedaan moeten zijn. Enfin, aan bidden doen we niet, bekeren kunnen we niet maar een beetje geluk kun je soms afdwingen...

15 oktober, 2011

Nacht van de duisternis

De bond beter leefmilieu moedigt aan om vanavond ts 21u en 22u het licht een uurtje te doven in alle Vlaamse steden.

Hier is er bij de suburb van het dorp ook nagedacht over het leefmilieu.
Elke nacht/avond genieten wij van de melkweg en de rest vd sterrenhemel maar sinds de bouw van de nieuwe huisjes beneden spreidt er zich ook een oranje gloed over de Alentejaanse heuvels. Elk huisje heeft een paal of zes en de hele weg er naar toe werd ook zwaar voorzien.

14 oktober, 2011

Inpakken...

... en wegwezen.

Zoals geweten duurt het bij ons altijd een dikke week om in te pakken, tenzij er een vliegtuig wacht natuurlijk, nee dan kan dat niet. Maar het wordt weer een autoreis en er moet weer heel wat geregeld worden om het huis én de Portupoezen veilig en wel te kunnen achterlaten. S-poes gaat weer gewoon mee, vindt ze wel fijn. En Hij komt tijdens die periode ook nog eens over en weer, dat betekent dat Hij hier geen auto ter beschikking heeft, 't is te zeggen in geval van nood staat daar wel nog een vehikel maar officieel mag dat ding niet op de baan.
Dat betekent ook dat we nu nog naar de Algarve moeten en vlug vlug moeten terug komen om de koelste laatavonduren nog te kunnen meepikken. We moeten nog boodschapjes doen opdat Hij verder kan én een hapje in huis heeft zonder drie kilometer over berg en dal te moeten voor wat mondvoorraad.

Wat bewaart lang en is nog een beetje gezond en vult het buikje:
muesli, blikjes erwtjes, blikjes fruit, pasta, sausjes, soepje, koekje, beschuit, van die broodjes die ge een half jaar later nog kunt opeten zonder vreselijke gevolgen, ajuin, sap, veel water en één blikje cola :-).

De mens kan soms toch zo 'n behoefte hebben aan frisdrank. Hij kan ook zonder en heeft al water leren drinken, met liters zelfs maar na noeste arbeid en veel zweetverlies wil hij cola, liefst coca de echte maar hij kan dan zelfs vieze namaak sprite drinken dan. Echte Sprite is al niet te zuipen laat staan zo 'n aldi of lidl limosprite.

12 oktober, 2011

34°C

Desondanks moet er voort gedaan worden... de schaduw dan maar volgen, helaas moet Hij ook óp het dak en daar geen streepje zelfs geen vlekje schaduw.

En toen kwam de buurman ook nog eens met een jobke, net op het uur dat het wat begint af te koelen maar wel onder de laatste lichtstralen. De arme man, nu ja echt arm is die niet maar bij wijze van spreken dus, wou behalve weer een halve moestuin ook nog wat goede raad kwijt als dank. Goed het kwam wat ongelegen maar dat doet Hij toch met plezier zeker. Ze schijnen blij te zijn met ons als buren en dat zijn wij ook met hen. De poezemiekes wat minder :-).

11 oktober, 2011

Af daken

Ziezo, ze zijn bijna af de afdaken, wat zullen we bescherming voor de zon kunnen zoeken zeg. 's Zomers dan toch en tijdens herfsten als deze bijvoorbeeld... 31°C in de schaduw... Het is hier inmiddels erg stoffig geworden want het heeft niet meer geregend sinds 2 september... in de zomer dus. Geen drup. Hopelijk komt het nog goed. Om daken en afdaken te leggen laat staan betonnetjes te gieten niet het meest wenselijke weer maar het had dus erger gekund, stel elke dag pijpestelen en hevige bliksemschichten enzo... hmm.

En binnenkort is het weer écht helemaal gedaan, de trek naar het noorden komt er weer aan en het mag daar dan mooi genazomerd hebben, het zal inmiddels toch wel weer echt herfst geworden zijn.

Morgen een laatste keer naar de Algarve want Hij komt nog een keer over en weer.

09 oktober, 2011

Feest

Dat Portugezen bruggenbouwers zijn daar had ik het al eens over gehad, dat er in een onooglijk dorpje zonodig een tunnel moest gegraven worden had ik er terzijde ook nog aan toe gevoegd.

En gisteren moest dat dus gevierd !!

Als de heiligen op zijn dan zoeken de Portugezen met plezier nog een reden om te feesten... een tunnel dus dit jaar. Een tunnel van 1 miljoen euro. 1 miljoen. Ja Griekenland, daar gaat het niet goed mee maar in Portugal, meerbepaald in de Alentejo, nogal bekend om het kleinste aantal inwoners per vierkante km, in een dorp van een paar honderd inwoners waar dagelijks zeker twee treinen doorrazen, jawel twee ! of kom we maken er vijf van, goederentreinen meegerekend. Wel daar moest men een tunnel graven want het overgangetje voor voetgangers dat ging toch niet meer door de beugel. Die arme oudjes zijn veel te traag voor die aanstormende boemels. Juist ! Die zijn natuurlijk allemaal ook zo blind als een mol en uiteraard zo doof als een pot want een weldenkend mens denkt dan dat een bewaakte overgang mét licht én signaal toch net wel een ietsiepietsie goedkoper zou uitkomen.... nee ?

Enfin, het was wel weer een heel fijn vierinkje en het hele dorp en omstreken was weer afgezakt tot aan de rivier, gratis eten (twee varkens waren helaas het slachtoffer), gratis drank in de vorm van veel koud bier en warme cola maar wel échte coca cola hein en geen Quelli of iets in die vieze wil-maar-kanni-stijl. En blijgestelde mensen, da's zontwijfel het allermooist, de feestende meute, jong en oud maar vooral oud... en doof en blind dus :-) en Portugees maar ook vooral veel Duits. De 'burgemeester' vernoemde ook alle estrangeiros: Duitsers, Engelsen, Hollanders ja zelfs een Spanjaard... ja die twee Belgskes dat zijn toch maar rare vogels dus die vergeten ze. Da's ni erg wij kunnen daar tegen.

Ah ja over rare vogels gesproken, toen ik daarstraks met de Vlekkenpoes een wandelingetje deed in het schemerdonker vloog er plots een vogel op en dat vreemde gevleugelde dier bleef rond ons cirkelen en vlekkenpoes was helemaal driftig en stond aanvalsklaar en ik vond het ook wel spannend en stond ookklaar om te schieten...  met de camera dan, helaas zonder flits dus geen bewijzen van onze heldhaftige tocht door de Alentejaanse heuvels.

30 september, 2011

Zo lang geleden.... en knapperige bananen....

Goed. Voor de verandering eerst even over het weer : heet !
Alsof de zomer nu pas wil doorbreken in alle hevigheid; we gaan in één keer over de dertig, nog niet om over naar huis te schrijven maar dat is toch ruim boven het gemiddelde van afgelopen zomer.

Ook in België blijkt er plots nog een zomertje doorgebroken te zijn, de seizoenen lijken zich een beetje te verplaatsen in voor en na. Toen het hier oudewijven regende in april/mei verbleven wij in het heerlijke voorjaarszomertje te Antwerpen en omstreken. Als we half oktober weer noordwaarts trekken zal het wel gedaan zijn met het mooie weer aldaar.

Maar ik wou het eigenlijk hebben over de bananen. Portugese bananen. Meer bepaald van het eiland Madeira maar dus officieel echt wel inheemse vruchten.

Wel die bananen zijn zo slecht. Als je daar in bijt lijkt het wel een knapperige vrucht a la appel ofzo. Portugese bananen kraken dus als je daar in bijt. Echt. En jammer. Wat graag koop ik seizoensgebonden en liefst Iberisch maar die bananen die zijn behalve krom ook veul 't 'ard, die komen er niet meer in...

En de (Galia)meloenen die ze hier naar uwe kop gooien in deze tijd van het jaar die trokken de laatste keer ook op niet veel. Maar we sluiten positief af : de pruimen waren top en iets groter dan die in onze buurtuin; de papaya was ok; de appelsienen zijn meestal overheerlijk; de citroenen doen hun werk naar behoren; een ananas kan wel 's tegenvallen maar levert behalve een nieuwe plant ook lekker vlees... en zeker met een laagje chocolade; de perziken en nectarinen smaken naar 'toen Toon Hermans ze nog at';

Ah ja de papaya was niet Portugees, de chocolade overigens ook niet.

17 september, 2011

Laffe aanval en veel gezwel

Pijnlijke bulten bij Hem en bij mij, veroorzaakt door respectievelijk een wesp en één of meerdere dazen.

Niet voor het eerst dat Hij een wesp in al haar bezigheden stoort en deze vervolgens wraak neemt. Een allergie kunnen we het niet noemen aangezien dat toch nog net iets ernstiger gevolgen zou hebben maar de geslachtofferde hand ziet er helemaal niet meer normaal uit. Het heeft intussen meer weg van een elephantitisch ledemaat, een grote dikke babyhand met putjes achter de vingers en al. Klinkt schattig maar dat is het niet, het doet een beetje pijn en het trekt en het is helemaal rood en is dus afgrijselijk gezwollen maar 't is geen allergie. Gelukkig maar want mocht Hij allergisch zijn, hij was binnen de kortste keren dood.

Ik daarentegen hoef mijn agressor niet eens te storen, hij of beter zij, want meestal is dat wat steekt of bijt van het vrouwelijk geslacht, vindt mij en dan vooral mijn schouderbladen.
Ik lijk wel de bultenaar van Notre dame, ik snij nu stukjes uit mijn matras om toch nog eens op mijn rug te kunnen liggen.

Maar waarom nu altijd moi ? En waarom nu precies mijn schouderbladen nondedju, ge ziet de onverlaten niet eens aankomen, nee een laffe aanval in de rug; mijn rug.

Ik zal het zeggen.

Ik tooi mijzelf weleens in het zwart. Precies. Dát in combinatie met mijn.... juist.... paardenstaart veroorzaakt totale verwarring in het venijnig kopje van de beestjes. Mijn rug lijkt gewoon een paardengat. Een paardenpoep. Een paardenkont. Het achterwerk van een paard dus. Ja echt dat moet het zijn.

15 september, 2011

Hoofdstuk afgesloten

En oud boek geopend om er nog een hoofdstukje of twee, drie aan toe te voegen. Het oude, inmiddels nogal voorspelbare boek, mag dan door een jury beoordeeld worden. Dat ze maar eens moeilijk gaan doen zie. Hopelijk moeten ze niet met een rolwagentje tot hier komen want dat eerste stuk is niet onze verantwoordelijkheid, vanaf het huisplan zou alles dan wel van een leien dakje lopen. Een licht stijgend doch vloeiend opritje en vanaf de voordeur opgehoogde vloertjes die zelfs mét drempelvrees, want drempels zijn er niet, kunnen gepasseerd worden. Hopelijk zullen ze in onze badkamer verblind worden door schoonheid en esthetiek want euh.. een bad hebben we niet en de douche heeft wel een drempel.

Enfin we houden nog wat steentjes, zand en cement over voor het geval er iemand gebetoneerd moet worden. En geen smiley !

11 september, 2011

Voedsel

Soms vaker maar we proberen het te rekken tot 10 dagen tegenwoordig. Om de dikke week een supermarktbezoek, héél soms tussendoor een dorpswinkelbezoekje. Zo een dorpswinkeltje hoor je eigenlijk te steunen en als we in 't dorp komen dan kopen we meestal toch wel iets maar om profijtig uit te komen moet je dat vooral niet doen.

Nu hebben wij een vrij ruim voertuig en daar ligt nu wel een half huishouden in (ge weet maar nooit waarvoor ge een extra onderbroek, een aardappelschiller of een matras met toebehoren nodig hebt) maar zelfs dan zouden we nog een balzaal moeten overhouden in vergelijking met een doorsnee wagen. Maar dus om één of andere reden hebben wij steeds plaatsgebrek. Goed zo 'n inkopen voor tien dagen dat neemt plaats in, dat spreekt maar toch...

Wat brengen wij dan allemaal zoal mee ?

Gisteren nu niet omdat de laatst bezochte winkel een redelijk simpele Aldi betrof maar meestal zit daar een grote zak diepvriesbroccoli bij. Thuisgekomen gaat dat meteen een grote pot in en maak ik soep voor twee, drie dagen.
Ook een hele reeks yoghurtjes komt mee, witte zonder toevoegingen maar ook met stukjes chocolade of romige met aardbeidjes of andere rode, oranje of gele vruchtjes.
Tomaten, veel tomaten, 's zomers dan; voor in slaatjes of ook voor soep als de broccoli verorberd is.
Soyamelk: vanille, chocolade en natuur, om te drinken, jawel maar ook om papjes of puddinkjes van te maken... enzo.
Katteneten, veul katteneten, in allerlei maten, vormen en smaken maar altijd veel... hoewel een héél pak minder dan vroeger toen we nog een pak meer kostgangers hadden... en niet de minste :-).
Fruit. Kilo's fruit: appelsienen, pompelmoezen, meloenen, ananassen, bananen, pruimen, 't kanni op, 't is te zeggen 't kan wel op.
Water, jawel water, er komt hier géén drinkwater uit de kraan, stel u dat eens voor u daar ! En wij drinken elke dag minstens 1,5 l, in hete zomers kan dat een pak meer zijn.
Wc- en andere papieren want ah ja veel drinken.... wij doen ook ruim aan keukenrol, niet eens onze eigen schuld, dat schuiven we in de S-poes haar boot, zij is de reflux itself en zij zet zich graag op een andere dan voorziene plaats om de blaas te lozen (als ze niet onder supervisie staat). Het zij zo, daar hebben wij mee leren leven, veel tapijten of iets in die stijl zal je hier niet treffen, steen, meestal steen, soms hout en de al even makkelijk te onderhouden kurk.
Nootjes=vitamientjes voor veggies. Vervangwaren voor vlees: soya, Tofu, groenteburgers, ... het aanbod is hier niet heel groot maar het valt best mee.
Fruitsappen zonder toegevoegde suikers.
En zo al eens een ongezond snoepje of zoet drankje, ja dat hebben wij ook in huis: coca, chips, koekjes...


... en nog veel meer..........

08 september, 2011

Indian summer

1 en 2 september regende het hier nog oude wijven maar sinds 3 september is het hier aan 't zomeren als nooit tevoren. Goed, dat is wat overdreven want vorige septembers telden misschien amper één regendag en vorig jaar was het hier in deze periode zwaar aan 't hittegolven met temperaturen die flirtten met de 40°C, maar ik doel meer op zomer 2010. Goed, dat is mss ook lichtjes van de pot gerukt want er zijn uiteraard wel hete dagen gepasseerd de voorbije maanden maar nu ook weer niet overdreven veel, om niet te zeggen waanzinnig weinig. Hij is nog niet voorbij (pas 21 sept.) maar het is geen understatement om te zeggen dat het een relatief zachte zomer was, voor Alentejaanse normen uiteraard.

En nu is het dus warm, heel warm. En hoort ge ons klagen ? Een klein beetje mss omdat het ts 12 en pakweg 17u wel heel erg heet is om iets te forceren id buitenlucht. Maar ik ga ze vangen die warmte, ik laat haar niet meer los, ik ga haar stapelen in elke hoekje van het huis en ik ga haar koesteren. Ik ga haar koesteren tot die kille, grijze, natte dagen het weer gaan overnemen en menig houtje gestookt zal moeten om het enigszins wat gezelliger te maken. Hopelijk krijgen we nog wat respijt, zo net ongeveer tot we het hier weer gaan achterlaten de tweede helft van oktober.

@ ms: antwoorden via de reactieknop lukte niet dus hier mijn antw. op uw reactie: 'A'penaren moet toch kunnen naast A'dammers'.

04 september, 2011

Eucalyptus geen kattenpis

Ons reukzintuig, de neus in de volksmond, wordt dezer dagen zwaar verwend. Ik weet dat ik in herhaling ga vallen als ik het weer eens over dat vreemde Zuid-Portugese zomerweer van 2011 zal gaan hebben maar het moet, het moet nog maar 's gezegd, het is nu 4 september en het lijkt wel volop begin november. Ook die specifieke herfstgeur is reeds van de partij: kruidig, oriëntaals, soms zoet of indringend maar altijd lekker. Indringend is de geur van eucalyptus, een verwenste exoot maar oh zo'n heerlijk aroma dat die verspreidt.
En dus knijp ik wel eens een takje af om tijdens de verdere tocht te kunnen genieten van dit verfrissende en neusholtesopenende luchtje. Eergisteren echter had ik enkele blaadjes gekneusd in mijn handen omdat zo de olie nog intenser vrijkomt.

Maar gisterenochtend werd ik tot aan de ontbijttafel (stel u daar wat bij voor) wakker met een achtervolgend bouquet van kattenpis en kattenpis. Het is in onze familie al eerder voorgekomen dat iemand de hele dag blijft klagen van een pisgeur en zich dan ook meestal terecht afvraagt of deze of gene vierpotige medebewoner misschien ergens een plasje buiten haar/zijn bakje heeft gedaan. Wat vaak bevonden die opgedroogde pipispetters dan ergens op het kledingstukstuk van het onfortuinlijke slachtoffer. Niet erg als je je even kan ontdoen van de besmeurde kledingstukken en na een opfrissessie kan omkleden maar des te erger als dat dus niet mogelijk is.

Enfin, ondergetekende dus overtuigd dat er pipimoleculen in de buurt waren en bijna valse beschuldigingen uitend, tot nader onderzoek uitwees dat het slechts om mijn door eucalyptusgeoliede handen ging. Stinken dat dat dus gaat doen zelfs na een douche en meermaals wassen.

02 september, 2011

2 september

Al. Reeds. Time flies. Een weekje in A (voor die ene die niet weet dat A Antwerpen is: A=Antwerpen ofte A'pen voor wie het schrijvend wil afkorten).

Het was een natte, bewolkte week maar om één of andere reden heb ik daar haast niks van gemerkt. Geen druppel gevoeld, soms wel gezien van binnenuit dan. Ook over de temperaturen weinig klachten.

Dan na een vermoeiende week het vliegtuig weer op, gelukkig wat vlotter dan in Lisboa ondanks een handbagage die het dubbel woog dan toegestaan. "De vlucht zit niet vol, ik zal het voor één keer door de vingers zien" zei de vriendelijke dame van de check in. 'De vlucht zit niet vol', wat klonk dat heerlijk ontspannend in mijn oren na een nacht van een half uurtje slaap. En inderdaad 3 plaatskes voor bibi. Ben een fan van luchtbeelden maar deze keer lag ik algauw horzontaal en werd ik pas 2,5 uur later zachtjes gewekt door het gemompel van de piloot: 30°C of zei die nu 13°C ??

Ach, 't was al zachtjes gestegen tot een 17°C toen ik gepakt en gezakt de luchthaven verliet en mij begaf naar één van de mooiste moderne stations dat ik ken: Orient (Lisboa).

Orient - Lisboa
Overblijfsel van de wereldtentoonstelling in .... Euh.... Ja Lissabon dus maar wanneer ook weeral ?




26 augustus, 2011

Voedingswaren

Den Aldi is in België goedkoper dan in Portugal, ik sta er altijd van te zien, behalve fruit en groenten dan hoewel dat op dit moment ook goed meevalt. En ze hebben hier ook kale kiwi's, die mis ik toch altijd. Als ge eens een keer geen zin hebt appelsientjes te persen dan kunt ge uzelf een vitamine c boost geven door het verorberen van een nieuw-zeelandertje.

24 augustus, 2011

Luchthaven Lisboa enzo

Wordt het geen tijd dat ze daar in Lissabon de luchthaven een beetje uitbreiden. Komaan zeg op piekmomenten moeten daar geen... nu ja heb het juiste aantal checkpoints niet geteld maar het zijn er dan in ieder geval minstens 5 te weinig. Dat drukkend gangetje waar je een dik half uur je als mieren door haarspeldbochtjes wordt gesluisd; het is een internationale Europese luchthaven onwaardig.

En dan de uiteindelijke controle, daar had ik dan nog de pech een vervelend team te treffen, ze denken dan dat ze goed aan 't controleren zijn de onnozelaars, mijn potje handontsmetter wordt grondig gecontroleerd, ik moest er net niet van drinken maar mijn flesje neusdruppels dat altijd ergens in een verloren vakje meereist, ja daar zien ze dan weer over. Ben er ooit ook eens met een cuttermes gepasseerd kan je nagaan.

En dan werd ik ook nog eens voor het oog van iedereen gefouilleerd, op een ander mag je tenminste in een hokje en wie zegt trouwens dat die mannen geen homo's zijn en de vrouwen lesbo's, dat bepotel met die vieze handschoentjes, 'k vind dat maar niks. Bovendien, zie ik er nu uit alsof ik een vliegtuig ga opblazen, ik dacht het niet. Ge ziet toch nogal wat, zo een oud vrouwtje dat ze minutenlang onderwerpen aan de strengste controle en een ander die er met zijn explosieve neusdruppels of glazen bril, waarvan hij een mes kan maken, fluitend passeert.

En nog zoiets, waarom kost een drankje na die passage een rib uit uw lijf ? Een cola daar wil ik het nog niet over hebben maar uw familie van pakweg 5 stuks trakteren op een fleske water doe je niet zonder héél diep in je buidel te tasten. En ja je kan in de wc's ook gaan drinken... smakelijk.

En toen bleek het vliegtuig ook nog eens zo goed als vol en had ik na twee terribele nachten niet eens plaats om mij over drie zetel uit te spreiden en toen moest ik ook nog eens pipi doen, want ah ja alvorens aan die achterlijke controle te beginnen ga ik me ook nog eens volgieten met al het mogelijke vocht bij de hand, en dus gingen die twee Italiaanse kids naast mij ook nog eens net niet rologen... en toen zei de piloot ook nog eens dat het regende en 18° was in Brussel en had ik reden om de langste zin ooit in mijn blogbestaan te schrijven... met smiley en al, of toch maar liever niet.

En alsof dat nog niet allemaal al erg genoeg was werkte de ticketjesmachine niet en moest ik lopen voor mijn trein, bovendien vonden mijn medetreinreizigers het ook nog eens niet nodig een beetje opzij te gaan opdat ik kon passeren met mijn grote, kostbaar gevulde, valies... forceren dan maar en uitgeput neerstrijken bij een zuur ventje, zware rugzak laten zakken en zakje met croissantjes en sjaaltje op het tafeltje voor zuur ventje zijn neus. Bij mijn overstap zal zuur ventje het werkelijk een interessant zakje gevonden hebben en mij even op mijn vergetelheid te wijzen volstrekt overbodig... die ander twee van derneffe trouwens al even schuldig... what a world.

En toen vroeg een Poolse of toch zoietsoostblokmeneer of de volgende halte Berchem was, hij hielp me trein en trappen af, nog even dacht ik 'die gaat lopen met mijn kostbaar gevulde valies' maar niets was minder waar, danku Poolse of zoietsoostblokmeneer... you made my day.

En toen kreeg ik gelukkig een lift en een Humo van de ouderlijke familie en toen stonk het thuis, naar buizen en het slot van mijn deur hapert zwaar maar Antwerppoes heette mij innig 'welkom'. Eind goed al goed, want ik heb zelfs nog gekookt en lekker gegeten.

Nu eens kijken of ik een looppakje kan samenstellen en een tochtje naar het boerendorp kan maken, en anders de fiets op. Nakijken doe ik straks, negeer foutjes.

22 augustus, 2011

Ik vertrek...

...en ga eens kijken of er al een regering is... enzo...

En nog het één en ander.

Ik ga alleen, alles en iedereen achterlatend dus.

Moet nu mijn ticket printen én nog wat bramen prepareren want gisteren weer een kilootje geplukt, ik en Pluk van de Petteflet.

Later een beetje meer... als ik i-net heb tenminste...


21 augustus, 2011

Boekstaven

Het moet toch geboekstaafd dat het hier gisteren weeral geregend heeft, zwaar bewolkt was en het er voor vandaag niet anders uitziet. Wel warm gisteren, drukkend heet eigenlijk, vandaag iets koeler. We mogen toch bijna de conclusie trekken dat dit jaar redelijk uitzonderlijke weersomstandigheden heeft gebracht. Een natte meimaand die wij gelukkig in België doorbrachten en alwaar de zomer reeds van start leek te gaan, juni was koeler dan ooit tevoren en juli was zeer aangenaam, wel een keer een piekje maar geen buitensporige hittegolven, nee zelfs af en toe bewolkt en een spatje. Van de wijn 2011 moet je ook niet veel verwachten vrees ik.

Maar ons hoor je niet klagen hoor, menig noorderling heeft het harder te verduren gehad dit jaar. Verwend als ze zijn denken jongere mensen vast dat een zomer staat voor veel zon en lekkere temperaturen, want geef nu toe iets oudere mensen, vroeger hadden we in België en Nederland ook kutzomers, nee ? Ik herinner mij verblijven in Klemskerke die vooral in het teken stonden van wandelingen op het strand maar dan met een trui en schoenen, pondekes en schopjes die ingepakt bleven, wel een emmertje dat gevuld werd met schelpkes.

19 augustus, 2011

Allez

Wou ik gisteren nog eens een keertje wat posten, geraakte ik er hier toch niet op zeker.

En nu ben ik vergeten wat er zo dringend te vertellen viel.

Eigenlijk heb ik een lodderoog en ga ik liever niet de computer op, 't is te zeggen, ik merk dat wanneer ik iets teveel foto's de revue laat passeren en mijn ogen nogal wat moeten scrollen, er een bloedrood seintje de kop op steekt. Rust is dan aangewezen maar een beetje naar het klavier kijken om te zien of ik mijn vingers wel juist plaats wanneer ik een tekstje uittype dat kan wel... denk ik dan.

Ben ook nogal id weer met de videocamera en al zijn draden en connecties, dus da's ook nog een bewegend beeld en ook dat zal niet bijdragen aan de rust van mijn kijkers.

Ik blogde onlangs over mijn geweldige boom en dat ik een foto zou toevoegen enzo... wel 't gaat niet goed met Boom, Boom heeft een ziekte, arme Boom. Blaadjes vallen en het is toch nog geen tijd om al te gaan verliezen zeker, zelfs niet als die nog op Belgisch seizoen staat geprogrameerd. Boom heeft wel heel wat zaad hangen, proberen verder te kweken zit er wel nog in. Er staan ook nog twee nakomertjes id steiger, hopelijk kan ik die nog redden.

10 augustus, 2011

Wij zagen eens pruimen hangen...

...als druiven zó klein.
En wel zo overwoekerd dat we er nauwelijks aan konden.

Gewoon beneden in het bos staat een hele rij pruimelaars met purperen vruchten... voor de vogeltjes. Daar kan 'k mee leven. Maar toch wel een beetje jammer. Ze staan in de oude tuinen vd vervallen huisjes iets verderop, niet aan ons om een weg te laten banen dus.

08 augustus, 2011

Bomen

Ik zal eens een boom opzetten.
Ik pluk, raap en verzamel allerlei zaden, pitten, stenen en dies meer, vervolgens steek ik die collectie vroeg of laat in de grond of in een potje. Naderhand komt er dan in het één of ander geschikte seizoen ergens een kopje opsteken. Licht verwonderd, want uiteraard al lang geleden waar ik nu precies wat heb ingestoken, bekijk ik het eerst nog een beetje vanuit de hoogte, ah ja ik ga mij nu niet bukken voor een stukske onkruid.
Als het nieuw opgestoken groen net iets trager of net erg weelderig te keer gaat krijgt het stilaan mijn welverdiende aandacht. Soms ga ik diepgravend te werk en probeer te ontdekken waaruit het nieuwe leven ontsproten is, meestal gok ik dan nog een beetje id goeie richting. Een pitje bvb. kan een citrusboompje aan 't worden zijn, een steen kan ik meestal ook nog wel thuisbrengen maar piepkleine zaadjes... sorry dan weet ik het niet meer. Zo staat er hier nu dus een grote plant (boom in wording ?) overdadig te pronken.

Mooi zo, maar dan ben ik wel zo nieuwsgierig dat ik wil weten wat het nu eigenlijk precies is dat daar zo toch wel erg uit de kluiten gewassen staat te wezen. Vaak vind ik dat dan wel met de één of andere determinatiegids maar u raadt het al: soms ook niet.

Straks of morgen een fotoke van de geheimzinnige soort en wieweet kan één van mijn twee bloggervolgers :-) of een toevallige passant mij wel helpen.
Wieweet zeg. Stel u voor. 

05 augustus, 2011

Njam

Gevloekt dat wij al hebben. Zo in 't algemeen maar ook hier ten lande. De Kafkaiaanse toestanden bijvoorbeeld, maar het meest vervloekt zijn hier toch de doornen van menig en welig plantaardig onderwerp. Distels allerlei en braamstruiken vinden wij vunzige pleurislijers van de hoogste orde. Zo probeerden die stinkers onze vijgenboom te verstikken én ons zelfs de toegang te ontzeggen tot wat later onze stulp werd. Kill it, before it kills you da's de boodschap.

Geitjes hebben we niet want die zijn er dol op maar we bekennen, ook wij zijn er nu tuk op. Ok frambozen zijn nog lekkerder maar een vers geplukte braambes is toch ook niet te versmaden, ze hangen hier momenteel in alle zoetigheid te rijpen in een zomerse herfstzon en smeken geplukt te worden. De vogeltjes doen hun best maar ook wij zakken regelmatig af naar lager gelegen gebied en vullen maag en plastieken zakje met de dagelijkse oogst.

Braambessenconfituur, braambessenmousse, in de yoghurt, in de pap en uit het vuistje. Jammer dat we geen oven hebben of ik bakte natuurlijk nog een geweldig purperen taart. Njam.

01 augustus, 2011

Het regent

... dus het is nat. En een beetje koel. Maar het ruikt lekker, één grote welriekende dreef.


Over het tot plonsbad verworden zwembad viel er nog het één en ander te vertellen de voorbije dagen maar echt boeiend was dat nu ook weer niet, enfin dan toch maar: een dertig centimeter verzamelde hemelvocht was gekrompen tot nog net iets meer dan de helft. Hoe dat dat zo kwam ? Het pompje heeft twee slurfen waarvan ééntje water zuigt en het andere weer uitspuwt, die laatste echter was overboord gesprongen en had de hele vallei onder water gezet. Nu niet dat het gebeuren de kranten gehaald heeft, tenzij het plaatselijk gesproken -en dat mag u letterlijk nemen- dagblad maar een prettig voorval vonden wij het toch niet. 

En toen zijn wij de weergoden gaan smeken en zijn wij onze regendans gaan doen... en zie daar op 1 augustus 2011 een dik wolkenpak met af en toe een herfstige bui over heel Zuid-Portugal.

Veel zal er niet bij te vullen vallen en wie weet is de soep de kool niet waard, gaat het nog zwaar Alentejaans zomeren dit jaar, gaan we nog verkoeling moeten zoeken in een beetje nat ? Het lijkt zo voorbij, het lijkt alsof de herfst echt reeds in aantocht is, terwijl het amper midzomer is. Anderzijds mogen we in vergelijking met het weer in B en Nl en zelfs F niet klagen. Ik sta er af en toe nog wel eens bij stil, dat een zomer daar in het noorden niet per definitie een mooie zomer is. Terwijl het klimaat hier dit jaar wel eens flirt met temperaturen van 'slechts' rond de 25°C overdag en 's nachts een pakweg 13°C niet vd lucht is, kan je amper spreken van een depressieve zomer. 

29 juli, 2011

Aloë Vera

Niet alleen wij hebben last van beten en jeuk, ook poes S'ke ziet serieus af. De pilletjes vd dierenarts helpen niet en het arme dier wil/kan nergens meer liggen. tAltijd verplaatst ze zich weer, de voorbije dagen was de strijkplank haar geliefd plekje maar ook dat is weer uit gratie. Het arme schaap heeft haar heil bovenop het douchemuurtje gezocht (14cm ?, veel meer zal 't niet zijn). Nu ligt ze id auto, met twee deuren wagenwijd open, ah ja anders gebakken S'ke en dat willen we niet. Maar ik hoop nu de oplossing gevonden te hebben:

Aloë Vera.

Deze plant heeft meer dan één heilzame werking voor mensen maar kan ook gebruikt voor dieren. Daarstraks dus een blad afgesneden en de gel al aan haar wondjes gesmeerd. Bij het volgende supermarkt bezoek een fles drinkbare Aloë inslaan en haar proberen te laten drinken. Het beest een keer wassen met aloë kan ook. We zullen zien hoe ze gaat reageren en hopelijk werkt het niet te sterk op haar toch al beroemde en geroemde darmkes want Aloë Vera kan ook laxerend werken.

27 juli, 2011

Dan toch nog een echte zomer

Finally breekt de zomer dan toch echt door en kunnen we dus wat beginnen zeuren over de ongemeen felle zon die menig nog laatste groene grassprietje helemaal zal doen verdwijnen.
Het laatste bodempje plonsbad zal verdampen waar we bijstaan eh... bijliggen, staan doen we tot net boven onze enkels in het water. Maar ons hoor je niet klagen, wie 't kleine niet eert is 't enzoverder, we plonsen er op los in ons misschien wel veel te grote zwembad en genieten met kleine maar zeer stellige teugjes.

Volgend jaar moet het wel anders, vroeger regenwater vergaren en vullen die boel.

Hierbinnen alles toe nu en wat er van koelte is binnenhouden, buiten gaat die 38°C zijn gangetje maar.

25 juli, 2011

Muildier of muilezel

Koeien

Elke kleine zichzelf respecterende Alentejaanse boer heeft minstens een aantal kippen rondlopen maar bezit meestal ook een varken of 4-5, een paard/ezel/muildier/muilezel en een kudde schapen of geiten, honden en katten rekenen we even niet mee. Vroeger hadden zelfs enkele van onze buren ook koeien, koeien waarmee ze op stap gingen van de ene wei naar de andere. Nadien konden ze op dat gekortwiekte gras dan hun schaapjes placeren. Immers Schapen hebben 32 tanden en kiezen; ze hebben geen hoektanden en bovenaan geen snijtanden. Boven en onder hebben ze 6 voorkiezen en 6 kiezen, en alleen in de onderkaak 8 snijtanden. Die gebruiken ze om gras en kruiden af te snijden, met een beweging zoals een tondeuse. Het grazen gaat dus heel anders dan bij de koe die het gras met zijn tong los trekt. Een schaap eet daarom veel korter gras dan een koe, en een boer kan wel eerst koeien in een wei zetten en daarna schapen, maar nooit andersom.

Maar ge ziet geen koeien meer in de wijde omtrek, héél af en toe richting Algarve duikt er wel 'ns een kudde op maar voor de rest lijkt Dé Koe hier wel uitgestorven.

Het zal wel met Europese regeltjes en de mond- en klauwzeer van enkele jaren geleden te maken hebben, niets meer voor kleine boeren in de Alentejaanse heuvels.

22 juli, 2011

Schoenen met gaatjes

Vuil is het hierbuiten, nu ja vuil da's natuurlijk relatief, stoffig zullen we maar zeggen en als het geregend heeft wordt dat slijkerig uiteraard. Dat vuil wordt dan weggenomen en weer buitengekieperd en zo kan het een beetje later gewoon tot stof wederkeren omdat dat nu éénmaal eigen is aan stof.
Een goeie gewoonte van ons is dat wij aan de ingang verwisselen van schoeisel en iets verderop voor badkamer en slaapkamer nog een keer remplaceren, of het 's zomers helemaal blootvoets doen. Het blijft daar dan ook heerlijk proper, af en toe een stofje zuigen en beide vertrekken staan weer te blinken.
Maar ik zou ik niet zijn als ik weer niet zwaar aan het afwijken ben...

Naar buiten toe staan er twee paar Crocs of afgeleiden te wachten. U weet niet wat Crocs zijn ? Om onnodig gedoe van gelink te vermijden leg ik het even uit voor die ene wereldvreemde mens die verstoken is gebleven van hét voetfenomeen van de laatste jaren:

Crocs zijn schoenen met gaatjes. Ja ja inmiddels ook nog veel meer maar oorspronkelijk gewoon lichtgewichtpantoffeltjes in diverse kleuren maar vooral met veel gaatjes !

En toen onze buurman, boer J., onze schoenen met gaatjes zag, wel toen lachte hij ons gewoon vierkant uit. Ge staat daar dan wat verbouwereerd te staan met uw schoenen met gaatjes en lacht wat onnozel mee maar man, over wat een boerenwijsheid beschikt buurman boer J..

Goed, 's zomers valt dat allemaal nog wel goed mee maar zelfs dan blijven er hier vervelende, prikkelende stokjes vasthaken in die stomme gaatjes. Maar ga 's winters met die stomme schoenen met gaatjes maar eens dartelen door het natte gras, waag u een ogenblik door het hemelwater. De lust zal u snel vergaan.

Maar heden zitten wij dus door onze Crocs heen, ik bedoel door de zool van onze Crocs heen en net nu ligt het hier oververzadigd van menig doorn op de wegjes rondom het huis op de heuvel. En ik kan u verzekeren dat doet geen deugd zo een prik in uw voetzool, neen dat doet zelfs erg veel pijn en er komt soms bloed aan te pas. Bloed zeg ik u.

Schoenen met gaatjes, ook aan de onderkant niet echt een aanrader.

20 juli, 2011

Zieke

Dat we een hele afstand moeten afleggen om bij de dierenarts te geraken is best onhandig om niet te zeggen vervelend. Gewoonlijk worden die beestjes onwel als we net uit die richting komen. Nu is het S'ke, ik ruim al heel haar leventje de restjes braaksel op, ja restjes want deze refluxpoes gaat vaak zelf het al dan niet afgekoelde hoopje voorverteerde voedselbrokjes zelf opnieuw verorberen maar nu is ze gaan overgeven en ziet ze er echt belabberd uit. Ze wil zelfs haar Aldistokskes niet, dus is ze echt ziekjes. Kan er niet tegen zo 'n hoopje ellende te zien, zeker zo een wezentje dat niks kan zeggen. Waar zit er een pijntje ofzo, nee, niks, 't is uitzoeken. Dierenarts zijn lijkt me nog moeilijker dan grotemensendokter.

17 juli, 2011

Boefen

Vandaag zullen we zoals gewoonlijk veel te veel eten. Boefen zeg maar. Waarom moeten frieten ook zo lekker zijn, niet waar. Met een tomatenslaatje, een vegiburger en misschien gooi ik er nog een eitje bovenop. Cholesterol. Nee. Vitaminen C en B en eiwitten en ijzer, kortom niks dan goeds. Bovendien hebben wij geen te hoge cholesterol, als die er al zou zijn dan wordt die toch rijkelijk onderdrukt door de olijfolie.
Cola ? Hmmm. We zullen zien.
Eerst aan den tweede bak beginnen.