Wordt het geen tijd dat ze daar in Lissabon de luchthaven een beetje uitbreiden. Komaan zeg op piekmomenten moeten daar geen... nu ja heb het juiste aantal checkpoints niet geteld maar het zijn er dan in ieder geval minstens 5 te weinig. Dat drukkend gangetje waar je een dik half uur je als mieren door haarspeldbochtjes wordt gesluisd; het is een internationale Europese luchthaven onwaardig.
En dan de uiteindelijke controle, daar had ik dan nog de pech een vervelend team te treffen, ze denken dan dat ze goed aan 't controleren zijn de onnozelaars, mijn potje handontsmetter wordt grondig gecontroleerd, ik moest er net niet van drinken maar mijn flesje neusdruppels dat altijd ergens in een verloren vakje meereist, ja daar zien ze dan weer over. Ben er ooit ook eens met een cuttermes gepasseerd kan je nagaan.
En dan werd ik ook nog eens voor het oog van iedereen gefouilleerd, op een ander mag je tenminste in een hokje en wie zegt trouwens dat die mannen geen homo's zijn en de vrouwen lesbo's, dat bepotel met die vieze handschoentjes, 'k vind dat maar niks. Bovendien, zie ik er nu uit alsof ik een vliegtuig ga opblazen, ik dacht het niet. Ge ziet toch nogal wat, zo een oud vrouwtje dat ze minutenlang onderwerpen aan de strengste controle en een ander die er met zijn explosieve neusdruppels of glazen bril, waarvan hij een mes kan maken, fluitend passeert.
En nog zoiets, waarom kost een drankje na die passage een rib uit uw lijf ? Een cola daar wil ik het nog niet over hebben maar uw familie van pakweg 5 stuks trakteren op een fleske water doe je niet zonder héél diep in je buidel te tasten. En ja je kan in de wc's ook gaan drinken... smakelijk.
En toen bleek het vliegtuig ook nog eens zo goed als vol en had ik na twee terribele nachten niet eens plaats om mij over drie zetel uit te spreiden en toen moest ik ook nog eens pipi doen, want ah ja alvorens aan die achterlijke controle te beginnen ga ik me ook nog eens volgieten met al het mogelijke vocht bij de hand, en dus gingen die twee Italiaanse kids naast mij ook nog eens net niet rologen... en toen zei de piloot ook nog eens dat het regende en 18° was in Brussel en had ik reden om de langste zin ooit in mijn blogbestaan te schrijven... met smiley en al, of toch maar liever niet.
En alsof dat nog niet allemaal al erg genoeg was werkte de ticketjesmachine niet en moest ik lopen voor mijn trein, bovendien vonden mijn medetreinreizigers het ook nog eens niet nodig een beetje opzij te gaan opdat ik kon passeren met mijn grote, kostbaar gevulde, valies... forceren dan maar en uitgeput neerstrijken bij een zuur ventje, zware rugzak laten zakken en zakje met croissantjes en sjaaltje op het tafeltje voor zuur ventje zijn neus. Bij mijn overstap zal zuur ventje het werkelijk een interessant zakje gevonden hebben en mij even op mijn vergetelheid te wijzen volstrekt overbodig... die ander twee van derneffe trouwens al even schuldig... what a world.
En toen vroeg een Poolse of toch zoietsoostblokmeneer of de volgende halte Berchem was, hij hielp me trein en trappen af, nog even dacht ik 'die gaat lopen met mijn kostbaar gevulde valies' maar niets was minder waar, danku Poolse of zoietsoostblokmeneer... you made my day.
En toen kreeg ik gelukkig een lift en een Humo van de ouderlijke familie en toen stonk het thuis, naar buizen en het slot van mijn deur hapert zwaar maar Antwerppoes heette mij innig 'welkom'. Eind goed al goed, want ik heb zelfs nog gekookt en lekker gegeten.
Nu eens kijken of ik een looppakje kan samenstellen en een tochtje naar het boerendorp kan maken, en anders de fiets op. Nakijken doe ik straks, negeer foutjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten