Totaal aantal pageviews

26 augustus, 2017

Eind augustus

Met een hele lijst naar de Algarve gaan en om elf uur 's avonds met niks thuiskomen. 
Nu ja niks is natuurlijk veel gezegd, we hadden wel onze normale boodschappen bij maar zelfs dat was maar amper gelukt.
Wel een veel te klein kattenbakje én beiden nieuwe schoenen. Jeuj.
Sketchers. Ik loop op wolkjes... als 'k ze aan heb toch.

Een deur, een voordeur eigenlijk, een stoof, niet voor nu natuurlijk en tegeltjes. De deur was nogal duur, de stoof nogal zwaar en de steentjes niet op voorraad. Kut.
Allemaal samen ook nogal zwaar en laten brengen buiten de zone...
Enfin, we wendden ons tot andere oplossingen.
De deur wordt een herstelde oude deur, 95 kg stoof kan wachten en de steentjes gaan uit Odemira komen.
De andere stenen zijn besteld en zullen we pas id herfst gaan ophalen.

Eerst nog wat doorwerken, afwerken en kunstwerken dan heen met het vliegtuig, dan weer terug met de auto. Opbouw, afbouw en nog een afbouw, tussendoor Rotterdamse poezen gaan gezelschap houden én graag de stad gaan ontdekken.
Ondertussen zullen onze poesies verzorgd worden door hun personeel. H & V zijn habitués dat zal wel los lopen, na lange tijd, veel zoekwerk én over en weer geschrijf toch nog twee gegadigden gevonden, een moeder en haar zoon, weer noorderburen, ze zijn met veel die mensen én ze reizen graag. 

De hele tijd bijna oppassers maar altijd wat vers...
"Ons mama wilt ni mee, die hé schrik van muizen."
"Moet ik dan mijn reis zelf betalen ?"
"...dus moet ik een auto huren ? Goh nee dan maar."
" 'k Wil alleen komen, anders zoekt ge maar een ander."
"Mijn vriendin moet uitgebreid kunnen douchen." 
Tot... hou u vast... "verblijven en slapen die in dezelfde ruimte als wij ?" Die zijn onze lieverdjes ! 

Eén van onze lieverdjes is trouwens al op vergevorderde leeftijd, ons Vlekske telt 17 jaar en 5 maanden, is teer, potdoof en heeft warmte nodig, geen mensen die zogezegd voor uw katten komen zorgen maar er eigenlijk vies van zijn, wat is me dat nu.

Ons Vlekje heeft trouwens wat vreemde momenten. Af en toe het zot maar soms ook wat afwezig. Oud beeske.

En de Marcel, zo een lieve, zachte zweverige kater, hij lijkt soms wel onzichtbaar.

Nu beetje moe van frieten met mayonaise te eten en cola te drinken maar 'k moet eigenlijk voortdoen morgen komt Tamara. Tamara ? Ja, Tamara. Ken Tamara eigenlijk ook niet maar Tamara komt morgen heeft ze gezegd. En als ze niet komt, komt ze niet hé, hebben wij toch maar mooi nog eens alles opgeruimd en gepoetst, als dat niet top is. Ehm, Tamara zou wel voor maandagavond terug moeten vertrekken want anders weten wij niet wat er met de Waldek is gebeurd. Zotte Julia of smerige Mayra (lees: Marja).
Tamara brengt haar man mee, 'k hoop dat dat al is. Verslag 'Tamara' volgt nog.

Sinds juni, elke dag 's morgens én 's avonds 9 wezentjes (6 cats, 3 hens) gaan lossen, voeden en terug opsluiten (alleen die laatste 3 dan) en het einde is toch nog niet concreet in zicht. Familie Engels verkeert in bijzonder penibele omstandigheden, hopelijk komt alles weer goed. 

Hola, drie dikke druppels. Zomaar gratis uit de hemel gevallen. De herfst kondigt zich al aan. Slechts 32° nu, én een vochtigheid van Afrikaanse allure. 

Boren, kloppen, zagen, zeuren, kuisen, opruimen, ... Tamara komt... of niet.