... en áls 't hier waait dan waait het flink.
Eindelijk regen ! De natuur herleeft. De boeren ook blij.
Stiekem natuurlijk ook een beetje minder blij want nu is 't geen mooi weer meer, het was zo heerlijk toeven in de zon, de nachten koelden soms wel flink af, sommige plantjes krijgen nog wat huisarrest. De ander plantjes zijn blij, eindelijk vochtige voetjes, sommige staan meteen te botten, andere, zoals de mimosa is dan weer bijna uitgebloeid.
Maar die wind toch. Ze hadden dat hier beter Monte Vente genoemd, wij vangen hier nogal wat beaufort als ge 't mij vraagt.
Gelukkig staan onze panelen toch stevig in de grond, de nieuwe, die reeds klaar stonden, namen bijna de vlucht.
"Zet die toch binnen, dat kan hier serieuze wind vangen."
"Bwah nee."
"Tsss." (ezel)
Ik moet er natuurlijk geen tekeningske bij maken...
Panelen staan nu (lichtjes geschonden) binnen.
Beneden staat er nog zo een geval.
"Ik wil hem toch liever daar."
"Ik zie dat zo ni zitten, het moet niet daar waar gij hem niet wilt maar hier is 't geen goed idee; de grond gaat hier schuiven, afbrokkelen, kortom, hij staat hier niet goed."
"Bwah jawel."
"Nee, zeg 'k." (kieken)
Hij staat er nog, een beetje kadul en inmiddels op 't randje maar hij staat er nog wél. Maar 't was mss toch ni zo een goed idee... "we zullen hem verzetten."
Zal wel moeten of hij ligt er met zijn poten omhoog.
Woonwagen. Gypsy wagon.
Zal maar stoppen zeker.
Overmorgen het vliegtuig op.
Richting ziekenhuis.
Test test.
Astma; wie had dat nu kunnen denken.
Medicatie. Cortisonedingen, moet niet te lang duren wat mij betreft.
Zinneke schildklier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten