Had ik al gezegd dat we kleintjes hebben ? Dacht het niet. We hebben dus mini zwaluwkes maar we kunnen ze enkel horen want moe, va en een helper hebben een teutje aan het nestje gemaakt dus kunnen we kroost niet zien.
Die beestjes zijn eigenlijk wel een beetje stom, van ons hebben ze schrik maar naar dat stelletje viervoetige kostgangers hier, die best wel een vogelhapje lusten, kijken ze nog niet om.
Had ik het eigenlijk al eens over 'Onze Rosse' gehad ? Misschien wel, er heeft enkele maanden geleden zelfs al een foto van een piepend oog en twee oren opgestaan hier.
Het beest heeft er vrij lang over gedaan om ons eindelijk te leren vertrouwen. Tot begin vorige week liep hij vooral ver van ons vandaan, zelfs als we hapjes bij hadden. Nu ja eerst verdween hij het bos in, dan bleef hij tot op vele meters ons inschatten en zo verkortte de afstand dag na dag, tot hij op een schone keer in één keer een kopje en een aaitje gaf en dus zelf vond dat het spelletje lang genoeg geduurd had...
Het is niet echt koek en ei tussen hem, Marcelleke en de meisjes maar het is niet van een Bobbi niveau dus we hopen dat het ooit ook goed komt tussen hen.
Een mug pest mij, ik ga die achterlatend maar naar mijn bedje nu... of sebiet...
Oh ja, 'De Rosse' = Midas geworden en de Midas heeft zijn balletjes nog...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten