52. Een ramp

We spenderen 4 maanden van ons leven aan het weer, vooral klagen en zagen dan. Het is dan ook een uitermate boeiend en zeer verrassend onderwerp dus ik doe daar graag gretig aan mee. 
We schrijven '1 mei' ... in het zuiden van Europa weliswaar en het is koel en grijs. De stoof staat zelfs aan. 
Maar dat is geen ramp.

Niet alleen ik en mijn bekende aanhang alhier ondervinden daar wat last van, ook de aanplant heeft het moeilijk. Té koud voor tomaatjes en paprikaatjes. Weer een mislukte oogst op de berg dit jaar ? 
Er hangen wel welgeteld 11 pruimen aan de... jawel, de pruimelaar en één troske druiven aan één van de drie druivelaars. 
Ook nog geen ramp dus.

Marcel plaste even als een meisje maar we betrapten hem al op sproeien. Hij lijkt wel een beetje onder de indruk van onze 'foei' uitroepen dus hopen we dat hij er stilletjesaan mee gaat ophouden.
Het stinkt alvast niet meer zo, dus geen heel grote ramp.


"Oh Hemelse Streken Juffer." komt Samson mij amechtig tegemoet.
"Die darm is naar beneden gekomen en er zat nog water in en het moet toen met die wind geweetwel toen ik zei dat die de rand naar boven blies gebeurd zijn en toen keek ik daarna nog eens en toen zag ik die darm op de grond en die loosde natuurlijk al het water en toen ben ik die vlug er uit gaan halen en ja nu ben ik er ni goe van allez zeg veel zene..."
Het zwembad is dus niet bijgevuld door die belachelijk weinig druppeltjes de voorbije dagen maar vooral zeer leeg getrokken.
Ik heb maar niet door gevraagd over het waarom van die darm IN het bad enzo want ja gedane zaken nemen geen keer. 
Ramp oh ramp.
Maar we gaan nog een regendanske doen alvorens de verschroeide aarde zich rondom ons weer zal manifesteren.