Totaal aantal pageviews

20 april, 2013

Natuurparken Portugal

Mooi weer op 16 april jl., 
Senauke voorzien van 37 pis- en kakbakken, kilo's food, liters vocht en doorgang van de noordelijke tot de zuidelijke vleugel van het huis. Een dekentje hier, een doos daar, etc... Pootje dag voorheen goed ingepakt en lang genoeg gekeurd. Die andere vierpotigen wat droogvoer en water en wijle weg.
Voorzien van genoeg reddingsmiddelen voor onszelf, extra kleding, schoenen, een pillamp, wat water en zonnecrème klaar voor een tochtje richting Algarve. Ok, de Algarve daar komen we een keer of twee, drie per maand maar dat beperkt zich meestal tot de omgeving van Guia. Verder dan Faro, oostwaarts dan, komen we zelden. 
Olhão was zelfs al een eeuwigheid geleden en al lang wou ik het daar nog eens zien en beleven. In mijn herinnering hing daar een zeer Afrikaans sfeertje en dat hangt er nog maar precies toch wat minder. Het plaatsje heeft in de afgelopen jaren een lift gekregen, het is een beetje meer toegespitst op het toerisme, inclusief vervelende kelners die u naar hun restaurantje proberen te lokken maar ook een ruime, nette promenade.
Zagen we allebei ook een heel klein beetje San Francisco in de overdekte vis- en groenten/fruitmarkt, het maakte het er net weer nog iets meer vakantie van. 
Zoals gezegd lastige kelners die per definitie bot vangen wegens... ja gewoon lastig, deze keer kon er eentje ons te strikken. Enkel omdat we al drie keer op neer waren gelopen, ik een... ! Indiër, jawel ! niet zag zitten en mijn zageman, die zich wonderwel behoorlijk inhield maar dat voor mij toch nauwelijks kan verstoppen, grote honger had. Geen Indian food dus, wel gewoon Portugees, ja soms kan ik daar zin in hebben. Een vis, een patat, een wortel en een stuk broccoli, rijkelijk overgoten met olijfolie en al even rijkelijk, maar dan niet door ons, bestrooid met zout. = Dorst. 
De lokkelner was nog uitstaanbaar ondanks het aanklampen van al die al dan niet hongerig uitziende passanten. Portugees, Spaans, Frans ja zelfs Nederlands sprak de man maar wij  hadden geen zin in een flauw gesprekje en mompelden rustig voort in het Antwerps.
Buik vol en wegwezen.
Een slecht aangegeven pijltje naar het natuurpark Ria Formosa, 2,60€ pp en een parkeerplaatsje.
Mja, na vele kilometers over Afrika zou ik hier als vogel ook even rust nemen of gewoon de zomer doorbrengen. Het gebied is groot, het afgebakende park eigenlijke niet zo, de infrastructuur (wc's, museumpjes, paadjes) zal de komende jaren nog meer verworden tot iets uit het verleden maar het is een mooi park. Park mag je wel letterlijk nemen want er is behoorlijk wat menselijke ingreep qua aanplant hadden wij de indruk. Wel weer jammer van de openbare stortruimtes langs het water (bereikbaar door bootjes) en ook jammer dat er jongeren in worden losgelaten die te veel decibels veroorzaken maar voorts dus veel mooie en rustige plekjes te ervaren. 


Grote witte reiger, valt te bespieden vanuit een gluurhut.

Bomen :)

Een vervallen gebouw dat in verband staat met de kweek van schelpjes.


Op naar Loulé een ietsje meer het binnenland in:

Nog niet zo lang geleden gepasseerd maar wel lang geleden écht bezocht. Best gezellig en meer stadjesallure dan Faro.
Grote noordse exoten ook:


En een restaurantje met een lekker vegetarisch aanbod en heerlijke sapjes... voor weinig geld weer. Mochten we weten dat die dingen zouden kunnen blijven bestaan we betaalden graag wat meer.

Samson moe en dus richting overnachtingsplaats.

Nee niet IN maar er naast geslapen met een verrassend uitzicht bij het ontwaken.

Volgende ochtend dus:
Rocha da Pena

Veel rots a la El Capitan (nou jaaah :)), een zure, heurkerige familie die voor veel, écht veel te veel geld een café uitbaat... 
een afrader, dat café dan.
De rots hebben we bestegen, hoog, heel hoog, soms veel te hoog. Die Hemelse Streken Juffer toch.
Dat heeft dan hoogtevrees maar trekt wel naar de rotsen en afgronden. 

Uitzicht vanaf de Rocha da Pena.

Op de Rocha... naast de afgrond.




Purpere ploemekes.

De bomen hebben ogen.





Rocha da pena:

Rocha da Pena - a walk up a limestone escarpment with fascinating flora and birds

General Information

The walk at Rocha da Pena is quite an uphill hike at the beginning, but there is so much to distract the wildlife lover that the effort is well and truly rewarded. At each turn in the winding track upwards are small grassy areas which are full of the wildflowers that make this such a famous place, and which offer excellent reasons to stop along the route for a breather and to take some photographs.
If Quinta do Ludo is Algarve’s Coto Donaña (A National Park in Spain) then Rocha da Pena is Algarve’s Table Mountain. This sítio classificadois spectacular to look at. There are panoramic views from the top, a good variety of wildflowers, interesting rather than abundant birds, special butterflies, the impressive cave Algar dos Mouros, an unbelievable Neolithic wall and above all a well-marked 6.4 km trail. A short side trail leads to the summit, Talefe, 479 metres. As the trail drops off the plateau it passes through Penina, which is still very much a traditional village of the Algarvian serras. The final amble back to the start point passes impressively beneath Rocha da Pena escarpment.
Reports of the number of plants recorded at Rocha da Pena vary wildly but it seems safe to assume that there are at least 400 different species in the area. It is also very rich in birdlife with well over 70 species having been recorded there.

Parque Natural da Ria Formosa:
Tussen Faro en Tavira ligt een internationaal erkend 'wetland'. 
Een 60 km lange gordel van eilanden en schiereilanden met daarachter een lagune. In 1987 werd het gebied uitgeroepen tot natuurpark. Het beslaat een oppervlak van ruim 18.000 ha en is van groot belang voor trekvogels. 

De lagune bestaat uit een labyrint van zoute moerassen, slikken, schorren, zoutpannen, zandeilandjes en kanalen. Een reeks zanderige eilanden en schiereilanden met lage duinen beschermt haar tegen de oceaan. Omdat het directe achterland op sommige plekken een stuk boven zeeniveau ligt kunt u uitkijken over de lagune.




2 opmerkingen:

  1. Oei, efkes abuus blijkbaar. Ik vond dat een schoon rots om elke morgen bij 't opstaan te zien, maar blijkbaar is 't jullie rots niet.

    Toch een schoon rots, allé.

    ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Neeje, 't is onze rots niet maar hoe wij wakker worden kan daar mee wedijveren hoor... wordt ooit eens vervolgd en gestaafd met beeldmateriaal...

    BeantwoordenVerwijderen