Bleef ik plots al twee dagen eerder alleen achter wegens minder prettige onvoorziene omstandigheden, kreeg ik een computercrash, veel flits en gedonder en als klap op de vuurpijl een aardbeving op mijn kop.
Die computer dat is nog (een klein beetje) goed gekomen, het onweer verliep zonder veel schade deze keer en het aardbevinkje was er slechts ééntje van 3.6, da's niet veel maar het epicentrum zat bij wijze van spreken wel vlak onder ons.
Net als ik bijna in slaap viel werden Senauke, die zich onder het deken in mijn oksel reeds in dromenland bevond, zwaar opgeschrikt door een enorme knal en wat natrilling. Een donderslag ? Een muur ingestort ? Een vliegtuig neergestort ? Een ontploffing ?
Anders dan vorige keer in dec. 2009 toen ging het hele huis goed in één keer eens even goed trillen.
Nu was het anders.
Alsof er een grote, loodzware eiken kast op een stenen vloer viel...
Senauke en ik moesten elkaar troosten want geen Samson in de buurt. Het beest was heel alert maar bleef wel heel dicht bij mij. Na een kwartiertje konden we weer een beetje ontspannen. Mijn gsm en water in aanslag en de weg van op naar onder het bed in gedachten.
En toen wat anders. Ik zou ook naar België moeten maar wat dan gedaan met Senauke ? Vlekje en Zinneke die trekken mits een voedselsysteem hun plannetje wel, Senauke is behalve oud, een echte huispoes ook nog eens ziek en hulpbehoevend. Over en weer sleuren was geen optie dus regelden we een heen vlucht voor mij en een zo vlug mogelijke terugvlucht voor Samson. Een halve dag, een nacht, een hele dag en een half nachtje zou ze alleen moeten blijven. Alle mogelijke rampscenario's passeerden de revue in mijn gedachten maar het bleef gelukkig bij veel door eenzaamheid gedreven kak en pis... ook heel typisch voor een alleen gelaten Senauke. Was ik dan toch maar blij mee, niet omdat den opkuis ni voor mij was maar vooral omdat ze niet doodgebloed was... ofzoiets.
Twee dagen onder de mensen en hun bacillen hebben mij te stekken, keelpijntje en snot...
En woensdag staking, grrrr, net als ik in Charleroi moet geraken voor de terugreis.
Brrr! Eén maal een aardbeving geweten (welk jaar was dat nu ook weer). Liever niet meer. Ik vrees dat ons huis dat niet zou overleven, alhoewel … toen stond het er ook al, maar toen kende ik het nog niet.
BeantwoordenVerwijderenTja, die spoorstaking. Erg als je net dan de trein moet hebben natuurlijk.
20 jaar geleden dacht ik dat er een bom gevallen was, ook toen lag ik met een kat in mijn bed die er het zijne van dacht. 5.8 Roermond (Nl)
BeantwoordenVerwijderenIn Verviers (B) hadden we er ooit (1692) ééntje van ook 6.3. Luik 1983: 5.0. Roeulx 1995: 4.5.
Veldegem 2011: 2.4.