Totaal aantal pageviews

01 september, 2012

Jody en het hertejong

Voor wie zich het boek of de film niet meer herinnert:

De (teken)film Jody en het hertejong (oorspronkelijke titel: Kojika monogatari) is een bewerking naar het boek "The Yearling" (1938) van Marjorie Kinnan Rawlings. Het gaat over een Amerikaans pioniersgezin waarvan de zoon een jong hertje adopteert, dat echter de oogst steeds opeet en tenslotte dood geschoten wordt. In 1946 is het op een indrukwekkende manier verfilmd met Gregory Peck in de hoofdrol als de vader van Jody. Het boek uit die tijd bevat heel wat foto's uit de film.
(Bron: wikipedia)

Ok, Bobbi werd niet doodgeschoten maar het deed toch een beetje pijn om het blije, gezwind meewandelende beest nog een paar brekkies toe te stoppen en u dan vlug uit de voeten te maken. 

We hadden hem in het kattenmandje gestoken en reden eerst een stukje met de auto zijn huis toe, daarna uitstappen en het bakje openen; Bobje liet blijken dat hij ons wel op weg naar zijn huis zou leiden.......... Trippel trippel, eens achterom kijken of we wel volgden, bij wat afleiding (geritsel in een struik) even afgeleid zijn maar ons dan op een drafje bijbenend weer de weg wijzend. 
Stilletjes zijn huis naderend wilden we hem nog een duwtje in de rug... allez de poep geven maar Bobbi keek ons enkel meelijwekkend aan. "Die honden, die vind ik helemaal niet tof" lazen we in zijn kateroogjes. Een steek door ons hart.
O jee. 
De meegenomen droge brokjes als afleidingsmaneuver hielpen maar we voelden ons toch een beetje schuldig. Nu ja, Zinneke is dan weer wél blij en dus wij toch ook een beetje. 

Ben benieuwd voor hoe lang.

't Is wamr eigenlijk, rond de dertig en weinig wind.

1 opmerking:

  1. Dat werkt niet bij een kat. Een kat kiest zelf zijn/haar eigen terrein.

    Ik denk dat hij heel snel terug zal opduiken.

    :-/

    BeantwoordenVerwijderen