Eerst Marcel die pas na een week terug onder de levenden kwam gekropen.
Het ging redelijk. Hij gíng ook redelijk maar springen was er nog niet bij. Poepke en darmpjes zullen nog wat pijnlijk geweest zijn. Althans dat dachten wij.
Eerst wat manken maar toen ging het beest door zijn achterpoten. O jee. Dat zag er niet goed uit. Naar Maya met hem. Ondanks dwangvoer en water/melk spuiten was meneertje ook uitgedroogd. Een cortisonespuit.
Weinig verbetering maar dan toch terug op de 4 poten. En stappen maar. Alsof er niks gebeurd was. En dan terug door zijn pootjes, algemene zwakte. Pilletjes (cortisone) helpen eerst niet en dan weer wel. En dan toch weer niet. Vreemd. Maya schrijft humane cortisone voor. Niks.
Een afspraak met Gent was al gemaakt.
Daar wilden ze niet geloven dat die een dag en drie dagen voorheen rondliep alsof er niks of toch nauwelijks iets aan de hand was. Gelukkig was daar onze video opname.
Gisteren in 't ziekenhuis gebleven. Een vodje.
Deze ochtend het goeie nieuws dat ie al terug onder de levenden was, eten, drinken, pipi doen..
En nu net het bericht dat we hem morgen mogen komen halen.
Toch nog afwachten. Zijn bloed reist naar het verre Amerikááá en zal terugkeren als een resultaat. Een bevestiging of een uitsluitsel: Myasthenia Gravis. Behandelbaar dat al wel. Er is ook een kaliumtekort. Oh, wat een sukkeltje hebben wij toch.
Voorts ook vastgoed-, vergunnings- en andere problemen.
Wachten wachten wachten. Al 2 jaar aan 't wachten. Beu beu beuh...
Er zal niemand meelezen maar ik ga me toch nog maar even inhouden. 💥💀👿😡💣
Geen opmerkingen:
Een reactie posten