...of 2 posts.
Da's te weinig hé.
Okay.
Onze kop vol met kopen, verkopen, niet verkopen, wel verkopen, niet kopen, wel kopen en ander veel gedoe, ondertussen nog niks verkocht en dus uiteraard ook nog niks gekocht.
En nu gaat alles ook nog eens in de Antwerpse mallemolen, zo 'n bouwvallige, rottende molen en liefst zonder wieken.
Aan de andere kant proberen ze ons te naaien; dingen doen tekenen die op ons doosvonnis lijken, nu ja niet echt maar toch een rib uit ons lijf zouden kunnen kosten en waarna we ons hele skelet kunnen inleveren.
Not.
Onze Marcel, ups and downs, oogjes open, oogjes dicht, zijn slecht oog nu helemaal naar de verdoemenis, zijn goei doet het nog wel. Gelukkig maar.
Het ventje heeft wat onder de leden. Opgeblazen is hij ook al.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten