Hoewel het vaak niet gemakkelijk is kan ik, denk ik, mij redelijk goed inleven in andermans situatie. Vooral het ontberen van een warmtebron in een winterse situatie doet mij al rillen als ik er nog maar denk.
En kijk, ik mag het aan den lijve ondervinden, koukleum nr 1 moet het al een hele ochtend en middag stellen zonder centrale gloed. Mijn neus is mijn maatstaaf, als die koude lucht begint in- en uit te ademen, dan heb ik kou. Als mijn voeten en vingers stijf bevroren een vorm aannemen is dat een tweede indicatie.
Maar ach, ik hard mij, straks wordt ze weer aangesloten, althans dat hoop ik want of dat klusje hierboven vandaag nog geklaard wordt daar ben ik helemaal niet zo zeker van.
Het is hier sowieso ook maar akelig stil en kil zo zonder katje in huis, Toon mag de nachten verwarmen maar overdag krijgt ge dat schepseltje niet genesteld in huis, één onverwachte beweging en mijnheer is ribbedebie.
Warme thee of soyamelk kunnen wonderen doen maar krijg het er even niet meer bijgegoten vrees ik, de boterpistolekes kunnen toch zo lekker zijn dat ik blijf eten.
Voor de mensen van de parking: een boterpistolet is de veredelde versie van alle pistolets én croissants samen, gewoon de beste pistolet van de wereld, waarschijnlijk ook de meest ongezonde en calorierijke maar dat nemen we er graag een keertje bij, vooral als we dan toch hier zijn in het centrum vd wereld. (cynische smiley)
Wij gaan zo soms eens een pozeke weg en als we terug komen is het hier koud want wij verwarmen met stoven.
BeantwoordenVerwijderenWe gaan toch eens overwegen om daar iets aan te doen sé, ondanks dat we in 2007 zegden dat we geen stielmannen meer in huis wilden.
;-)